As Dust Dances - Samantha Young

Czasem wydaje się, że jedynie ucieczka z dotychczasowego życia i rozpoczęcie z czystą kartą mogą okazać się zbawienne i przynieść choć odrobinę niezbędnego ukojenia. Ale czy da się zostawić demony, które wręcz zjadają nas od środka? A może one zawsze, bez względu na czas i miejsce, będą tylko czekać na odpowiedni moment, by się pojawić? Skylar, by przetrwać, zarabia grając na gitarze i śpiewając w Glasgow. Z uwagi na bezdomność śpi w jednoosobowym namiocie na cmentarzu, unika ludzi, a jej jedyny dobytek to plecak i gitara. Niegdyś była idolką nastolatek i frontmenką rozchwytywanego zespołu pop-rockowego. Jednak życie pod obstrzałem fleszy jej nie zadowalało, a wręcz powoli, lecz sukcesywnie niszczyło. Samotna, pomimo sławy i milionów na koncie, z toksycznym związkiem, który ciągnął się za nią jak cień. Gwoździem do trumny okazało się dla niej morderstwo jej matki. Uciekła. Chciała zniknąć. Być z dala od świata, który ją złamał. Ale czy da się odciąć od przeszłości? Killian jest dyrektorem muzycznym jednej z największych wytwórni w Szkocji. Zimny, bez uczuć, z maską obojętności na twarzy – nie zachęca swoją osobowością do lepszego poznania. To właśnie on staje na drodze Sky, proponując jej kontrakt płytowy, dobrze wiedząc, z kim ma do czynienia. Jednak czy robi to z czystego wyrachowania, czy może z dobroci serca? Tego mężczyznę trudno przejrzeć, niemożliwym wręcz wydaje się przebić przez mury, które wokół siebie wzniósł. Ale może warto? „As dust dances” to drugi tom cyklu „Play on” ponownie przenoszący nas do urokliwej Szkocji, która stanowi piękne tło dla emocjonalnej i brawurowo napisanej historii. Young jak zwykle broni się pod względem nienagannego warsztatu, pomysłowości i przede wszystkim niebanalności dla fabuły, ale też świetnej narracji, która sprawia, że przez książkę wprost się płynie – i to pomimo momentami trudnych wątków. Ta książka to przede wszystkim opowieść o tym, jak świat może złamać – nawet te osoby, które na pozór mają wszystko. Autorka umiejętnie pokazuje czytelnikowi jak przytłaczające może być teoretycznie idealne dla postronnych osób życie – w blasku aparatów i na pierwszych stronach gazet. To ciekawy głos w ukazaniu świata show biznesu, który skłania do refleksji. Jednak znajdziemy tu także bardziej zbliżone do zwyczajnego życia wątki, dotyczące chociażby trudów związanych z próbą udźwignięcia tej najgorszej straty, bo straty najbliższych nam ludzi. To także historia o przyspieszonym dorastaniu, gdyż los rozdał niezbyt trafne karty, co przecież zwyczajnie uwielbia. O toksycznej miłości, która przynosi więcej szkody niż pożytku, a jednak i tak szalenie trudno z niej zrezygnować. I wreszcie o miłości zdolnej do poświęceń, gdzie bez problemu odrzuca się własne wygody dla dobra ukochanego człowieka. A w tle otrzymujemy też jeszcze jeden rodzaj miłości, tej do muzyki, który również ujmuje, ale też idealnie wpasowuje się w całość fabuły. Zdecydowanie Samantha po raz kolejny mnie tu nie zawodzi, serwując mądrą, choć też wstrząsającą i wbrew pozorom rzeczywistą powieść, pełną wzlotów i upadków, które poruszą czułe struny w duszy czytelników. Polecam!