W owczej skórze - Paulina Cedlerska

Jedna z pracownic mazurskiej ostoji, gdzie główną atrakcją są wilki zostaje znaleziona martwa i częściowo pożarta. Co doprowadziło do tego,że wilki, którymi zajmowała się od małego ją zaatakowały...naturalny instynkt, czy jednak miał na to wpływ ktoś jeszcze? Zuza, początkująca dziennikarka pragnie dowiedzieć się czegoś więcej i zaczyna drążyć temat...okazuje się,że w przeszłości doszło do wydarzenia, które wyglądało zupełnie inaczej niż każdy myślał. A może ktoś jeszcze ma coś do ukrycia, a Kamilę po prostu dosięgła zemsta? Nie powiem, sam zamysł i fabuła są ok. Ale jak dla mnie było tu zbyt dużo przeskoków w czasie, w postaciach, a kiedy pojawił się jeszcze jeden element czyli wspomnienia Kamili sprzed wypadku to już konkretnie się zgubiłam. Faktycznie te linie czasowe łączą się ostatecznie w jedną wspólną, bardzo zaskakującą i aż nie prawdopodobną ale to dzieje się na samiutkim końcu. Za dużo tu wątków, niektóre są tu zupełnie, według mnie niepotrzebne, bo na przykład, jaki wpływ na śledztwo ma zamknięta sprawa sprzed dekady, która nadal pozostaje zamknięta i nie wolno jej ruszać... Sami bohaterowie, a zwłaszcza komisarz Leon są jacyś tacy nijacy...coś by chciał zrobić, nawet zaczyna, a potem się wycofuje...jakoś tak nie czułam z nimi żadnej więzi, z żadną z postaci. Zrobili to co zrobili bo tak im się podobało...brakuje mi takiej głębszej analizy tych zachowań. Niemniej powieść jest ciekawa i wciąga, tego nie można jej odmówić...ale jednak, ja tak średnio jestem z niej zadowolona. Mam jeszcze na półce jedną z poprzednich powieści autorki, chętnie po nią sięgne i zobaczę czy ten muszę masz jest tylko tutaj czy ma taki właśnie styl pisania.