Osadnicy na Żuławach T.2 Nowe nadzieje - Sylwia Kubik

Tych kilka rodzin, które poznaliśmy w poprzedniej części nadal musi mierzyć się z tak innym od znanego im klimatu, inną ziemią i jakże innymi możliwościami. Żuławy to piękna kraina, ale dla ludzi wychowanych przy lasach, pagórkach, górach, wartkich strumykach w otoczeniu mnóstwa różnorodnych drzew, jawi się jako kara za grzechy... Ziemie Odzyskane wymagają od nich wiele nakładu pracy, a władza...cóż władza w pierwszej kolejności musi zadbać o stolicę i niby jest, ale tak jakby jej nie było. Łatwo nie jest, jednak upór, wizja czegoś lepszego pcha osadników do przodu. Pierwsza część skończyła się w takim momencie, że na kontynuację czekałam z niecierpliwością. Nie napiszę Wam jakie były skutki tego wydarzenia, za to gorąco zachęcę do sięgnięcia po całą dylogie. To jak Sylwia Kubik przelała na papier historię powojennych Żuław, ludzi którzy tam trafili zasługuje na pełne uznania słowa. Bohaterzy są niezwykle dobrze wykreowani, tacy żywi, realni do szpiku kości, niektórych można lubić i kibicować im całym sercem, a niektórych...ech, ma się ochotę postawić do pionu. Powojenna zawierucha, szukanie własnego kąta, własnej drogi życiowej, walka o przetrwanie, o to aby było co jeść, marazm po ciężkich przeżyciach i chęć poprawy egzystencji. Nadzieja jaka tli się w mieszkańcach nie mogła mieć lepszego finału niż przy ostatniej wigilijnej scenie. Bo czyż nie tym właśnie jest Boże Narodzenie... nadzieją na lepsze? Ponownie, podobała się mi narracja domu Loewena, który nie owija w bawełnę, jak trzeba to i deską przyłoży...a i on też czeka... Ja również czekam, bo autorka nie zamknęła tak całkiem drzwi tej niezwykłej historii. Chętnie przeczytam dalszy ciąg bo naprawdę ciężko było mi opuścić bohaterów... Czytajcie lub słuchajcie, naprawdę warto.