Zdarzyło się nad jeziorem - Vi Keeland

Czasem chwilowa ucieczka od tego, co nam dobrze znane, może nieść zbawienne ukojenie dla duszy. Zmiana otoczenia, czy rytmu dnia pozwala nie tylko na złapanie niezbędnego oddechu, ale i wejrzenie w siebie i swoje potrzeby. A czasem, taka chwilowa ucieczka, może przynieść też o wiele więcej… Josie na co dzień żyje w tętniącym życiem Nowym Jorku. Dobrze jej się powodzi, wiele sił włożyła w swoje wykształcenie, które obecnie wykorzystuje w pracy nad nowymi lekami. Nie ma najlepszych relacji z mamą, wcześnie straciła ojca, a jej narzeczony okazał się nie tym, za kogo go uważała. Kryzys psychiczny popchnął ją ku temu, by odwiedzić miejsce, które od dawna było w jej sercu – Laurel Lake. Podobno miasteczko z najbardziej sympatycznymi mieszkańcami. Ale czy na pewno? Fox jest emerytowanym hokeistą, obecnie szefem w dobrze prosperującej firmie remontowo – budowlanej. Ceni sobie rutynę i nie wyobraża żyć gdziekolwiek indziej niż w Laurel Lake. Wszyscy w miasteczku doskonale go znają i nie zwracają uwagi na jego ponure zachowania. Jednak dla nowo przybyłych może wydawać się wyjątkowo oschłym i trudnym w obyciu mrukiem. Jednak za tą fasadą kryje się niezbyt łatwa historia oraz mężczyzna lojalny, bezinteresowny i o wielkim sercu. Trzeba to jedynie dostrzec. „Zdarzyło się nad jeziorem” to kolejna książka Vi Keeland, która mnie wciągnęła bez reszty i zabrała do wyjątkowego miasteczka Laurel Lake, które pokochałam całym sercem – a to wiele znaczy, bo nad małomiasteczkowość ubóstwiam wszelkie metropolie. Piękne jezioro, wyjątkowa wszystkowiedząca, ale szalenie serdeczna społeczność oraz… kaczka (!) sprawiły, że ta powieść, choć sztampowa ma w sobie dozę oryginalności, którą tak cenię w historiach Autorki. Wyjątkowo jak na Keeland jest dość pikantnie, natomiast nie przysłania to fabuły, a to w mojej ocenie najważniejsze. Kreacja głównych bohaterów jest bez zarzutu, mają zróżnicowane charaktery, a mimo różnic w podejściu do życia z miejsca dają się lubić, niosą na barkach realistyczne i wpływające na teraźniejszość doświadczenia i daleko im do ideałów, a jednak w prawdziwym życiu taki przyjaciel jak oni to skarb. Wyróżniają się również postaci poboczne, które ubarwiają historię, dodając jej odrobinę humoru, ale i mądrości życiowej. Keeland nie szczędzi też ważnych wątków dotyczących zdrowia psychicznego, alkoholizmu czy zmagania się ze stratą najbliższych. I dzięki temu całość stanowi naprawdę świetną lekturę, idealnie wyważoną pod względem dawek miłości, dowcipu i zwyczajnego życia, pozostawiając czytelnika w pełni usatysfakcjonowanego po dotarciu do ostatniej strony.