Życie prywatne morderców z Auschwitz. Dwie twarze - Nina Majewska-Brown

„Życie prywatne morderców z Auschwitz. Dwie twarze” to moje kolejne spotkanie z twórczością Niny Majewskiej – Bron, której twórczość niezwykle sobie cenię. Autorka w swoich powieściach nie boi się trudnych tematów, pisze powieści obozowe i wojenne, w których nie brakuje bezwzględności i okrucieństwa. Ten tytuł przybliża nam również relację więźnia, któremu udało się uciec z obozu. Ten wątek jest niezwykle emocjonalny i poruszający. Dla mnie osobiście niewyobrażalny jest poziom okrucieństwa, z jakim ludzie potrafili się traktować. Szczególnie gdy czytając historię przedstawioną przez autorkę mamy możliwość poznania oficerów SS jako bezwzględnych i brutalnych oprawców, którzy jednak z drugiej strony, po powrocie do domu są kochającymi mężami i ojcami, którzy prowadzą normalne życie. Ann jest żoną oficera SS, która cieszy się na awans męża i przeprowadzkę do Auschwitz, gdzie Hans będzie pracował. Wraz z dwiema córkami prowadzi normalne życie, jednak zaczyna dostrzegać zmiany, jakie zachodzą w mężu. Hans stał się nerwowy i nieobecny, jednak nigdy nie chciał się z żoną dzielić szczegółami dotyczącymi jego pracy. Ann korzystała jednak z dobrodziejstw, jakie zyskuje dzięki wysokiej pozycji, jaką aktualnie zajmują w hierarchii społecznej, niekoniecznie interesując się, w jaki sposób do niej doszli. Poznajemy również Magdalenę, która jest więźniarką oddelegowaną do pomocy w ich domu. Kobieta, którą paraliżuje strach, niepewność i obawa o własną przyszłość. Ciekawym zabiegiem zastosowanym przez autorkę jest możliwość poznania historii z kilku perspektyw, co pozwala czytelnikowi spojrzeć na całą sytuację z każdej perspektywy. Przyznam, że okrucieństwo, do jakiego zdolny jest człowiek wobec drugiego człowieka, jest dla mnie nie do pojęcia. Mordowanie bez wyrzutów sumienia, obojętność na krzywdę drugiego człowieka, traktowanie takich zajęć jak pracy, po której normalnie wracamy do rodziny i codziennego życia, jest dla mnie kompletnie niepojęte i nie jestem w stanie tego zrozumieć. Książka niezwykle przejmująca, która na długo zostanie w mojej głowie. Uważam, że po takie tytuły należy sięgać, bo z nich poznajemy przeszłość. Każda z tych historii przybliża nam skalę okrucieństwa, która wydarzyła się w przeszłości, o której nigdy nie możemy zapomnieć! Jest to tytuł, który bardzo polecam wszystkim, bo naprawdę warto! Autorka wspaniale pisze o trudnych tematach, pomimo bólu potrafi powieści nadać nieco nadziei, że nie każdy stracił swoje człowieczeństwo! Bardzo polecam!