Ogród nad brzegiem morza - Merce Rodoreda

„Ogród nad brzegiem morza” to niespieszna, melancholijna opowieść, snuta przez wiernego ogrodnika mieszkającego na tyłach posiadłości, do której co wiosnę zjeżdżają się gospodarze oraz służba. Mężczyzna jest czujnym obserwatorem, z precyzją, ale i wyrafinowaniem opisuje życie bogatej rodziny w willi nad morzem, gdzie nie braknie przepychu, ekskluzywnych przyjęć, emocjonujących romansów, niesnasek, ale i prawdziwej miłości. Znajdzie się także miejsce na intrygi i sąsiedzkie zazdrości, a wszystko to w otoczeniu przepięknych, sumiennie pielęgnowanych rabat. Akcja powieści toczy się pomału, pisarka prowadzi z czytelnikiem swoistą grę złudzeń, kolejno przedstawia niebanalne postacie, rozbudza ciekawość, wplątuje go w skomplikowaną sieć uczuć, niedomówień, wydarzeń towarzyskich. Zdawać się może, że każdy ma coś na sumieniu, nosi starannie dopracowaną maskę, prowadzi sumienną grę pozorów. Bezsprzecznie, takie błyskotliwe powieści pochłania się z zapartym tchem, a ciekawość, jak dale potoczą się losy bohaterów dosłownie spędza sen z powiek i nie pozwala na przerwę w lekturze. Mercè Rodoreda włada poetyckim, nadzwyczaj sugestywnym piórem, dlatego wszelkie opisy rozpalają zmysły, trafiają wprost do serca, czyniąc z czytającego niemal naocznego świadka nakreślonych wydarzeń. Tak, to jedna z tych przeszywających na wskroś, sensualnych lektur, jaką chłonie się całym sobą, każdą cząstką, a zapomnienie i zaduma, które funduje lektura, zaczynają wreszcie przypominać otumaniający trans, z jakiego niełatwo się wyrwać, nawet po zakończeniu czytania. „Ogród nad brzegiem morza” jest piękną, wartościową, symboliczną, wielowymiarową opowieścią, jaka wywołuje całą paletę silnych emocji. To nie tylko napisana sugestywnym, pięknym językiem historia, którą odbiera się wszystkimi zmysłami, ale także porażająca, rozbudzająca wrażliwość oraz skłaniająca do głębokich refleksji nad największymi wartościami ludzkiej egzystencji lektura, która pozostaje w pamięci na bardzo długo! Polecam gorąco!