Little Stranger - Leigh Rivers

To nie jest książka, o której łatwo się mówi. Ani tym bardziej taka, którą odkłada się na półkę i zapomina. Little Stranger zostaje. Gdzieś pod skórą, gdzieś w głowie, gdzieś głęboko i nie daje spokoju. I właśnie dlatego, że wzbudziła we mnie tak silne emocje, nie potrafię jednoznacznie jej ocenić. Ale mogę powiedzieć jedno, to była jedna z najmocniejszych książek, jakie czytałam w ostatnich miesiącach. To książka bardzo niewygodna. Wzbudzająca dyskomfort, złość, bezsilność. Ale też, i to dla mnie ważne, autentyczna. Bohaterowie nie są czarno-biali, nie da się ich łatwo zaszufladkować. Autorka świetnie poradziła sobie z ukazaniem zaburzeń psychicznych i to wszystko sprawia, że książkę czyta się z poczuciem, że wchodzimy w coś więcej niż zwykłą historię, to niemal studium psychologiczne. Szczerze mówiąc to wolałabym, żeby książka skończyła się przed epilogiem. Było w niej coś tak intensywnego, że to późniejsze domknięcie rozbiło ten klimat. Mam wrażenie, że lepiej byłoby zostawić czytelnika z niedopowiedzeniem, z tą duszną niepewnością, która towarzyszyła niemal przez całą lekturę. I choć nie wiem, czy kiedykolwiek chciałabym do niej wrócić, to cieszę się, że ją przeczytałam. Bo zostawiła po sobie ślad.