Smoczy jeździec - Taran Matharu

Rezolutna księżniczka, wywodząca się z rodu potrafiącego łączyć się wyjątkową więzią ze smokami, zakładnik króla, niedoceniany i pomiatany przez mieszkańców dworu, zaaranżowane małżeństwo, mające połączyć dwa sąsiednie rody, bezduszny zamach na życie władającego i tajemnicze jajo, które dla uciekającego niewolnika Sabinów okaże się zarazem spełnieniem najskrytszych marzeń, jak i przyczyną wykańczających treningów woli, charakteru i siły! Czy pełna niebezpieczeństwa podróż, dopełniona towarzystwem przybocznej królowej, pozwoli mu odnaleźć samego siebie i skrywane głęboko w sercu magiczne talenty? Jestem absolutnie zakochana w tym sugestywnym i finezyjnym piórze, dzięki któremu misternie skonstruowana fantastyczna rzeczywistość, już po przekroczeniu pierwszych stron, staje przed czytającym otworem i pochłania go całkowicie, sprawiając, że nudny, szary świat zupełnie przestaje się liczyć. Ogromne brawa należą się wyobraźni pisarza, nie można odmówić jej rozmachu i talentu. Wszystko jest dopracowane w każdym detalu, dlatego lektura przemienia się w nadzwyczaj angażujące, odurzające doświadczenie, którego nie chce się przerywać nawet na chwilę. Ogromną zaletą książki są wyraziste, wielowymiarowe, niesłychanie intrygujące postacie. Możliwość wniknięcia w duszę głównego bohatera i powolne odkrywanie, na czym polega jego więź z małym smokiem sprawia, że zaczynamy się do obojga wyjątkowo mocno przywiązywać. Trening, by umocnić to magiczne połączenie i móc w pełni korzystać z nowej mocy, również został opisany nadzwyczaj błyskotliwie, dlatego książkę pochłania się dosłownie z wypiekami na twarzy, w pełnym zaangażowaniu i nieopisanym zachwycie! „Smoczy jeździec” to przepięknie wydana, nieszablonowa, pełna zwrotów akcji powieść, przesycona magią, napięciem i potężnymi emocjami, która całkowicie odrywa od szarej rzeczywistości i funduje godziny relaksu oraz wytchnienia. Misternie skonstruowana fabuła, frapujące postacie, genialnie wykreowana fantastyczna rzeczywistość, odurzający klimat, a także dworskie intrygi oraz stopniowo odrywane tajemnice, formują nieszablonową opowieść, od której nie sposób się oderwać! Polecam!

"Smoczy jeździec" to pierwszy tom cyklu "Saga związanych dusz". Poznajemy tu Jaia - młodego niewolnika, który, odkąd pamięta, jest zmuszany do służenia człowiekowi odpowiadającemu za śmierć jego ojca. Gdy na cesarskim dworze dokonuje się przewrotu, Jai decyduje się na ucieczkę - okazuje się, że to początek jego drogi do pomszczenia swojej rodziny i rodu, a szczególny udział w zemście będzie miał pewien smok... Ogromne wrażenie zrobił na mnie świat wykreowany przez autora. Bezlitosne intrygi, wojny pomiędzy rodami, sztylety wbijane w plecy nawet wśród rodziny - tu zdecydowanie jest miejsce tylko dla najsilniejszych. Poszczególne królestwa przedzielane pustyniami, górami czy zmarźlinami nie sprzyjają ucieczkom, a to właśnie w tak surowych warunkach śledzimy losy głównego bohatera i jego towarzyszy. Walka o przetrwanie przenika się z podróżą pełną niebezpieczeństw i wyzwań w odkrywaniu nowych zdolności. Interesujący jest tu system umiejętności magicznych i powiązań z fantastycznymi istotami. Wiązanie dusz i uwalnianie tym samym pokładów many, koniecznej do używania "maggi" to ciekawie wykreowany pomysł, poniekąd bazujący na znanych motywach, ale dający im powiew świeżości i solidnie przemyślanej konstrukcji. Akcja obfituje w zdarzenia, choć jednocześnie tempo nie jest zawrotne. W tym przypadku to zaleta, bowiem mamy tu postawienie na bardzo wnikliwe budowanie relacji, poznawanie poszczególnych postaci i cieszenie się kreacją świata. Perfekcyjnie przenikają się pełne adrenaliny i okrucieństwa starcia z chwilami oddechu, rozmowy w obozowisku czy wesołych harców magicznych istot, którym zaskakująco blisko do domowych pupili. Oczywiście nie mogło zabraknąć tytułów smoków, które podbijają serce swoją honorową ofiarnością i głębia budowanych więzi. Bohaterowie zapadną mi również w pamięci - mieli szansę ukazać autentyzm i skomplikowanie charakterów, niejednoznaczne motywy, refleksje w postępowaniu. Delikatnie budowane uczucie między głównym duetem ma w sobie piękną, emocjonującą subtelność. To bardzo dobre otwarcie cyklu, które serdecznie polecam!