Saga straceńców T.1 Viveck (barwione brzegi) - Krzysztof Skutecki

'Nigdy nie ufaj osobie, która prosi o zaufanie. W większości przypadków nikt nie musi o nie prosić, jeśli mówi prawdę. Ci zaś, którzy kłamią, zrobią wszystko, by przekonać swój cel oprawdomówności.' Nie każdy bohater wygląda jak książę z bajki. Czasem to ktoś z pozoru drobny i niewiele znaczący może zmienić losy świata. Viveck Dale pochodzi z północnych krain zamieszkiwanych przez Niziołki. Jest to lud słynący ze zręczności, co przydaje się w złodziejskim fachu oraz z doskonałych umiejętności kulinarnych. Życie tego młodzieńca jest dość beztroskie i monotonne. Właśnie z racji owej monotonii bohater postanawia wyruszyć na poszukiwanie przygód, ale również- a może przede wszystkim swego miejsca w świecie. Tyle tylko,że ma on niezwykle rzadko spotykany talent- przyciąga kłopoty szybciej niż zdąży pomyśleć nad konsekwencjami swoich działań. W mieście jest zadziwiająco i początkowo Viv trafia do filii kupców w której pełni funkcję partnera handlowego. Potem jego ścieżki krzyżują się z losami partyzantòw walczących o sprawiedliwość dla nieludzi.. Co z tego wyniknie i czy mężczyźnie uda się odnaleźć miłość i szczęście? O tym musicie się przekonać, lecz Pan Dale nie jest w powieści jedyną wiodącą personą Równie mocno intryguje również Harri - również przedstawiciel tej samej rasy. Imponujący swoją wiedzą , lecz... z racji pewnego niezbyt przemyślanego występku popełnionego w przeszłości dorobił się śmiertelnego wroga. Jak zakończy się ta niezwykła pełna zawirowań i moralnej szarości opowieść? Pamiętam swoje początki z fantastyką. Zaczęłam klasycznie od Harry'ego Pottera, Władca Pierścieni i Hobbit potrzebowały nieco czasu. Musiałam się w nie wgryźć- ale teraz uwielbiam Aragorna czy Killiego. Saga Straceńców trafiła do mnie dzięki uprzejmości autora , który z wielką pasją opowiedział mi o stworzonej przez siebie fabule. I muszę przyznać, że.. ta książka po prostu mnie pochłonęła. Porwała od pierwszej strony i pierwszego akapitu. Pióro Krzyśka cechuje duża lekkość i plastyczność. Niemal czułam jakbym wszystkich opisanych bohaterów znała - pokochałam Oriellę, elfkę z charakterem , a krasnoludy niemal od razu przyniosły skojarzenia ze światem Tolkiena i to oczywiście jest ogromny komplement. Całe uniwersum jest naprawdę szczegółowo dopracowane, a kolejne osoby zaskakują i momentami brak im kompasu moralnego , lecz dzięki temu jest dużo ciekawiej 🌟 Czytając tę książkę przeżyłam naprawdę całe spektrum emocji od ciekawości , przez śmiech, wkurzenie i wzruszenie. Świetnie się bawiłam i liczę ,że wkrótce doczekam się kontynuacji 💚 Na koniec chcę bardzo podziękować autorowi za piękną dedykację , zaufanie i powierzenie mi cząstki literackiego serca, dzięki czemu zostałam zapraszona do niezwykłego świata pełnego magii i niebezpieczeństw.