Czekałam na ciebie - Magdalena Krauze

"Pragnęłam miłości, która tka się z najdelikatniejszych nici zaufania i czułości. Chciałam kochać i być kochaną w sposób prawdziwy, gdzie słowo kocham ma swoje odzwierciedlenie w gestach i uczynkach. Bardzo chciałam wierzyć, że spotkam kiedyś człowieka, którego miłość będę widziała i czuła, nawet jeśli nie będzie mi jej wyznawał siedem razy w tygodniu." Miłość... Któż z nas jej nie pragnie? Któż z nas do niej nie dąży? Któż z nas nie chciałby kochać i być kocham? Każdy z nas szuka tej miłości jedynej na całe życie. Każdy z nas chciałby wtulić się w ramiona tej jednej osoby. Każdy z nas chciałby wieść stabilne i bogate w miłość życie. Bo wierzymy, że gdzieś tam, czeka na nas ta druga połówka. Wierzymy w szczęśliwe zakończenie. Paulina marzy właśnie o takiej miłości na całe życie. Chociaż była w kilku związkach to jednak żaden mężczyzna nie okazał się tym na zawsze. Kobieta spełnia się zawodowo. Pracuje w redakcji pisma dla kobiet, w której przejmuje posadę zastępcy redaktora naczelnego. Ma wspaniałych, kochających rodziców i grono przyjaciół. Jednak do pełni szczęścia potrzebuje silnych, męskich ramion, w których mogłaby bezpiecznie się schronić. Wtedy w jej życiu, niczym grom z jasnego nieba pojawia się Igor. Dawny kolega z klasy i chłopak, który złamał jej młodzieńcze serce, chociaż wcale nie zdawał sobie z tego sprawy. Paulina była w nim mocno zauroczona, jednak on nie zwracał na nią uwagi. Dla niego była mało atrakcyjną kujonką, od której mógł spisywać prace domowe. Dziś Igor jest szalenie przystojnym mężczyzną. Pewnym siebie, kulturalnym, szarmanckim. I co najważniejsze, a zarazem najgorsze teraz jest szefem Pauliny. Kobiecie trudno jest powstrzymać emocje. Trudno jest jej wymazać przeszłość, która mocno zakorzeniła się w jej pamięci i sercu. Jest jej przykro, gdy okazuje się, że Igor w ogóle jej nie pamięta. Mężczyzna nie ukrywa faktu, że Paulina mu się podoba. Na każdym kroku pokazuje jej, że nie jest mu obojętna. Jednak czy wyjście spoza sferę zawodową jest bezpieczne? Czy rodzące się uczucie nie wpłynie na ich pracę? "Czekałam na ciebie" to niezwykle piękna książka nie tylko o rodzącym się uczuciu, ale także przyjaźni, która pokona wszystko. Pod płaszczem dobrego humoru, autorka przemyciła w niej mnóstwo emocji i trudnych do podjęcia decyzji. Przemyciła uczucia i prozę życia, które z każdym dniem potrafi zaskoczyć, niekoniecznie pozytywnie. Otwarte zakończenie sprawia, że już nie mogę doczekać się dalszych losów bohaterów. Polecam

Nastoletnie miłości często kończą się wraz z opuszczeniem murów szkoły. Niektóre w dorosłym życiu potrafią jedynie wprowadzić w zażenowanie, gdy wspomni się własne zachowania z tego okresu. Ale czy jest szansa, aby choć niewielki okruch takiego uczucia, pozostał w sercu pomimo upływu lat? Paulina wiedzie spokojne i satysfakcjonujące życie w Legnicy. Ma przyjaciółkę, za którą skoczyłaby w ogień, kochających rodziców i świetną pracę w redakcji w przyjemnej atmosferze i miłym towarzystwie. Jest przyjazną i inteligentną kobietą, a do tego przyciąga swoją aparycją, choć na wygląd zewnętrzny i przede wszystkim figurę musiała zapracować, a dawne kompleksy nadal gdzieś w niej tkwią. Szuka miłości niczym z bajki, nie chce godzić się na półśrodki, pragnąć kochać i być kochaną w pełni, tak jak to powinno wyglądać. Ale czy nie powinna w końcu obniżyć swoich standardów? A może na prawdziwą miłość warto czekać? "Czekałam na ciebie" to bardzo życiowa książka z bohaterami, w których możemy odnaleźć odrobinę siebie czy bliskich nam osób. Dzięki płynnej narracji i angażującemu pióru Pani Magdaleny czyta się wręcz ekspresowo, pozostawiając czytelnika z niedosytem w oczekiwaniu na kolejny tom. Autorka za sprawą kreowanych postaci porusza istotne tematy dotyczące związków i miłości, pokazując różne jej odcienie i problemy, z jakimi mierzą się ludzie. W tej pozycji nie tylko główna bohaterka ma nam coś do przekazania, z rozterek wielu osób możemy wyciągać lekcje czy przemyśleć podejmowane przez nich kroki. Ważnym elementem jest także przeszłość postaci dotycząca lat szkolnych, która również skłania do refleksji, podobnie jak kwestia korzystania z życia i cieszenia się każdym dniem. Sam wątek romantyczny zaś rozwija się powoli i przekonująco, ujmuje w nim zdecydowanie Igora ale i zrozumiała jest niepewność Pauli, zaskakując czytelnika na sam koniec rozwojem wydarzeń. Nie pozostaje nic innego jak wyczekiwać na dalsze perypetie bohaterów, którzy zdążyli już wkraść się do mojego serca. Jeśli szukacie dobrej i przede wszystkim życiowej pozycji obyczajowej z nutą romansu to bez wahania sięgnijcie po tę książkę.