Zły Samarytanin - Jarosław Dobrowolski

Mały sierota ginie pod kołami tramwaju. Normalnie nikt by się nie przejął – przecież to „tylko” sierota. Świadkiem zdarzenia jest Roman Bury przodownik Policji Państwowej. Policjant wie, że ta bezsensowna śmierć to nie przypadek, nie wie jednak, że ten dzień zmieni jego życie na zawsze. Scena druga, sierociniec, w którym giną trzy siostry zakonne i sprawca, który wcale się nie ukrywa. Czeka na sprawiedliwość chcąc wyjaśnić powody swojego postępowania. Tutaj wszystko co pozornie wydaje się proste, wcale takie nie jest. Oczywiste motywy szybko stają się tak zagmatwane, że sam Roman Bury zaczyna wątpić w rozwiązanie tej sprawy. Więcej fabuły nie zdradzę. Nie chcę odbierać Wam przyjemności z czytania tej wspaniałej książki. Pozostaje mi tylko zaprosić Was to wyjątkowego miejsca. Przedwojennej Warszawy. Brudnej, niebezpiecznej, ale na swój sposób pięknej. Nikt jeszcze tak nie pisał o stolicy tamtych lat. Jarosław Dobrowolski zrobił coś wyjątkowego. Opisał w tej książce Warszawę swoich snów. Nie do końca przyjemną i miłą w odbiorze, ale jego własną. Już to zasługuje na docenienie. „Zły Samarytanin” to połączenie mrocznego i dusznego kryminału z elementami mistycyzmu i wierzeń religijnych (dosłownie szczyptą). Poznacie tu historię Romana Burego, policjanta, który nie ma w życiu łatwo, a do tego życie cały czas kładzie mu niemałe kłody pod nogi. Wykonując proste działanie matematyczne i dodając do tego opisane tu ciężkie czasy wyjdzie Wam wynik mówiący, że Bury to kawał twardziela, który jest w stanie znieść naprawdę dużo. Zakończenie tej książki dosłownie wbije Was w fotel. W tym miejscu bardzo chciałbym podziękować za polecenie tej książki przez Pawła „Uncelka” Stryjeckiego, który odezwał się do mnie i powiedział „Łukasz zwróć uwagę na tę książkę – siądzie ci”. I wiecie co? Siadła i to mocno. Polecam gorąco. Musicie poznać tę książkę.