Co mam na myśli, mówiąc, że JESTEM AUTYSTYCZNA. - Annie Kotowicz

„Co mam na myśli, mówiąc, że jestem autystyczna” Annie Kotowicz to książka niezwykła, przejmująca i ucząca zarazem. Autorka książki to osoba autystyczna, która postanowiła podzielić się z innymi swoimi życiowymi doświadczeniami. Życie w spektrum nie jest zawsze łatwe, osoby te napotykają w swojej codzienności wiele trudności, z którymi nie zawsze potrafią sobie poradzić. Na świecie coraz więcej osób diagnozowanych jest w kwestii spektrum autyzmu, które początkowo może wydawać się bombą, która została na nas zrzucona, niemniej jednak świadomość bycia w spektrum może nam pomóc również wiele zrozumieć. Pewne zachowania, które do tej pory wydawały się irracjonalne, nagle mogą stać się oczywiste. Jest to niezwykle osobista książka, trafiająca do człowieka, bo niemal każdy z nas w dzisiejszym świecie ma do czynienia z osobami w spektrum, czy też sam został zdiagnozowany w tej kwestii. Neuroróżnorodność nie jest niczym złym, niemniej jednak dobrze jest nauczyć się z nią odpowiednio funkcjonować, rozumieć siebie, swoje potrzeby i zachowania. Dlatego właśnie warto sięgnąć po historię, którą napisało życie, a przedstawia nam ją osoba, która sama tego doświadczyła, bez zbędnego koloryzowania, ale w pełni z emocjami. Książka nie jest długa, napisana jest prostym językiem, który trafi do każdego czytelnika, bo pisana jest prosto z serca, co jest jej największym atutem! Zdecydowanie jest to tytuł dla każdego, warto przeczytać, aby zgłębić nieco swoją wiedzę na ten temat, postarać się zrozumieć pewne sprawy i mieć otwarty umysł na innych i ich neuroróżnorodność! Ja zdecydowanie jestem pod wrażeniem książki, która w mojej głowie zostanie na zawsze! Wszystkim polecam sięgnąć po ten tytuł!

To książka, którą powinien przeczytać każdy – nie tylko osoby w spektrum czy ich bliscy, ale też nauczyciele, terapeuci i wszyscy, którzy chcą po prostu lepiej rozumieć ludzi. To nie jest kolejna "sucha" pozycja pełna definicji i akademickiego języka. To wyjątkowy głos kobiety w spektrum autyzmu, która z ogromną szczerością, wrażliwością i humorem opowiada o swojej codzienności, trudnościach i pięknych odkryciach związanych z neuroróżnorodnością. Autorka nie opowiada historii swojego życia „od narodzin”, tylko dzieli się przemyśleniami i doświadczeniami na konkretnych, ważnych tematach – jak stymowanie, meltdowny, przeciążenia sensoryczne, relacje społeczne, praca, czy maskowanie. To, co mnie szczególnie ujęło, to język – lekki, przystępny, ale bardzo mądry. Książka jest podzielona na krótkie rozdziały, więc można ją czytać w swoim tempie, fragmentami. Jest pełna konkretów, osobistych refleksji i bardzo trafnych obserwacji. Widać, że autorka ma nie tylko ogromne doświadczenie, ale też dar do przekazywania trudnych rzeczy w prosty sposób. Duży plus za piękne wydanie – twarda oprawa, przejrzysty układ, przyjemna czcionka. Książka nie przytłacza, ale zostaje w głowie na długo. Zdecydowanie polecam każdemu, kto chce zrozumieć, co znaczy żyć jako osoba autystyczna – nie tylko z zewnątrz, ale też od środka. To książka, która nie tylko informuje, ale też budzi empatię. I to jest jej największa siła.