Komisarz Olga Balicka T.7 Piekło - Katarzyna Wolwowicz

Katarzyna Wolwowicz po raz kolejny udowadnia, że doskonale wie, jak budować napięcie i przykuć uwagę czytelnika od pierwszych stron. Akcja jak zwykle u Wolwowicz nie zwalnia ani na moment – napięcie rośnie z każdą stroną, a elementy zaskoczenia pojawiają się tam, gdzie najmniej się ich spodziewasz. Uwielbiam tę nieprzewidywalność, bo nigdy nie mam pewności, w jakim kierunku autorka popchnie fabułę. Wolwowicz ma talent do mylenia tropów – kiedy już wydaje ci się, że wiesz, kto stoi za zbrodnią, nagle wszystko się sypie i okazuje się, że kluczowe wskazówki przez cały czas były na wyciągnięcie ręki, tylko ich nie dostrzegłeś ;) W „Piekle” świetnie wypada tło społeczne i psychologiczne: sprawa morderstwa dziennikarza szybko okazuje się częścią większej układanki, w której kluczową rolę odgrywają wpływowi ludzie, polityczne powiązania i mroczne tajemnice z przeszłości. Motyw białoruskiego małżeństwa i ich zatrutej córki nadaje sprawie międzynarodowy wymiar, a równocześnie sprawia, że emocje sięgają zenitu, bo tu już nie chodzi tylko o śledztwo, ale o życie niewinnych ludzi. Finał jest mocny, emocjonalny i idealnie domyka całą historię, jednocześnie pozostawiając lekko uchyloną furtkę na przyszłość, jakby autorka chciała powiedzieć: To jeszcze nie koniec.

Katarzyna Wolwowicz w ostatnim czasie zyskuje miano jednej z moich ulubionych autorek! Za każdym razem, gdy sięgnę po jej książkę, to emocje sięgają najwyższego stopnia, a ja wciąż chcę więcej jej historii. Kolejna już część przygód komisarz Olgi, która w życiu prywatnym zmaga się z najtrudniejszym okres, powraca do pracy. Olga Balicka wraz z zespołem śledczych ma do rozwiązania zagadkę morderstwa dziennikarza „Gazety Wrocławskiej”, które jest niezwykle skomplikowane. Mężczyzna prowadził bowiem śledztwo, w którym mógł dotrzeć do informacji, które nigdy nie miały ujrzeć światła dziennego. Mnożą się pytania, na które niestety bardzo trudno jest znaleźć odpowiedzi. W tym samym czasie w Jeleniej Górze oddział pediatrii oblegany jest przez chore dzieci, aż dochodzi do jego zamknięcia, a na policji pojawia się zgłoszenie od białoruskiej rodziny ukrywającej się w Polsce przed białoruskim wymiarem sprawiedliwości, o zatruciu ich córki. Wciąż piętrzące się pytania, poszlaki, które potrafią wyprowadzić czytelnika w krętą ścieżkę, ale również zaskakujące zwroty akcji. Myślę, że akcja książki jest bardzo zwarta i wciągająca. Nie brakuje w tej części emocji, szczególnie tych związanych z traumatycznymi Olgi, jak również dotyczących dzieci. Nie chcę zdradzić zbyt wiele z fabuły powieści, ale zapewniam, że emocji i zagadek w tym tytule zdecydowanie nie zabraknie. Ten tytuł to już moje kolejne spotkanie z twórczością autorki, a z każdym kolejnym mam wrażenie, że jest jeszcze lepiej – mimo iż niejednokrotnie myślałam, że lepiej przecież się nie da! Ja zdecydowanie polecam ten tytuł, jak również całą serię, od której dosłownie nie można się oderwać!