Miłość z krwi i kości - Anna Rybakiewicz

Kości dla laika stanowią po prostu szczątki, niektórych potrafią także przerażać – w końcu nieuchronnie wiążą się ze śmiercią. Są jednak osoby, którzy potrafią z nich odczytać naprawdę wiele. A te zawsze są prawdomówne, w odróżnieniu od wielu ludzi. Ula jest antropolożką. Na wybór jej zawodu poniekąd miała wpływ babcia, natomiast kobieta obecnie znajduje sporą przyjemność w swojej pracy. Nieustannie ma także nadzieję, że dzięki swojemu doświadczeniu uda jej się odkryć miejsce pochówku przodków, co jest ważne nie tylko dla niej, ale także dla babci, która ją wychowała. Gdy pojawia się nadzieja na znaczące znalezisko Ula musi wrócić w rodzinne strony. Choć Przestrzele są dla niej bardzo ważne, to wiążą się z nimi także niemiłe wspomnienia, gdyż jej rodzina nie należała do najbardziej lubianych. I to nie zmieniło się od lat. „Miłość z krwi i kości” łączy dwie perspektywy czasowe – teraźniejszą, mającą miejsce w 2019 roku oraz przeszłą, gdy świat zdominowały wydarzenia z II Wojny Światowej. Zazwyczaj w takim przypadku jedna narracja bardziej przykuwa moją uwagę, ale tu się tak nie stało. Przeżywałam całą sobą zarówno wydarzenia z życia Uli, jak i Basi, a to wszystko za sprawą genialnego pióra Pani Rybakiewicz. Już dawno czyjś styl pisania nie rozbudził we mnie aż tylu uczuć, przeszywających do szpiku kości, a jednak Autorce się to udało. Dzięki temu bez miary zaangażowałam się w fabułę, a wszelkie wydarzenia przeżywałam na własnej skórze. Uderza tu okrucieństwo wojny, ogrom ludzkiej straty, wszechobecny strach i niepewność, ale także wola przetrwania oraz walki ludzi o wolność, choć często doskonale wiedzą, że ich szanse są znikome. Uderza także przywiązanie do historii, do własnych korzeni, do zapewnienia godnego pochówku zmarłym, na który zdecydowanie zasłużyli. A w tle są tajemnice, które mogą złamać serca. Ludzkie cierpienie, które trudno pojąć. Niechęć i żal skumulowane na przestrzeni lat. Ale jest także miłość, piękna i czysta, napawająca serce nadzieją i dodająca sił. I wszystko to okraszone jest naprawdę genialnym pisarstwem oraz dużym researchem, jeśli chodzi o antropologię. Nie da się przejść przez tę książkę nie roniąc łez, a to najlepszy wyznacznik jej wyjątkowości. Gorąco zachęcam do jej poznania!