Miłość mojego (nie)życia - Kristy Greenwood

Śmierć rzadko kiedy jest oczekiwana, zwłaszcza w młodym wieku. Nikt jednak nie wie, kiedy przyjdzie jego koniec i w jakich okolicznościach się to stanie. Zawsze jednak okazuje się, że to życie na ziemi było zwyczajnie za krótkie. A gdyby tak dostać możliwość powrotu, choć pod pewnymi warunkami? Delphie wiedzie bardzo spokojne i niestety równie samotne życie. Jej mama nie stanowi dla niej wsparcia, a ona po wielu rozczarowaniach ludźmi stwierdza, że lepiej jej we własnym towarzystwie. Pracuje w aptece, ale za wszelką cenę nie chce nawiązywać jakiejkolwiek relacji przyjacielskiej ze współpracowniczkami. Jedyna osoba, co do której otwiera swoje serce to starszy sąsiad, który nie mówi. Delphie wydaje się, że kocha jedzenie, leniwe wieczory z Netflixem i swoje pełne spokoju dni. Kiedyś kochała również sztukę, jednak obecnie nie potrafi do tego wrócić. I dopiero jej własna śmierć uświadamia jej, jak wiele ją w życiu omijało. Czy w pogoni za miłością swojego życia uda jej się odnaleźć także szczęście w zwykłej codzienności i otworzyć na ludzi? „Miłość mojego (nie) życia” to tak cudowna w całej rozciągłości comfort book, że brak mi słów, by w pełni oddać co czuję po tej lekturze. Absolutnie i niezaprzeczalnie zakochałam się w tej fabule, w pomyśle na bohaterów, w szalonym świecie Delphie i nieokiełznanej Merritt – terapeutce zaświatów. Autorka za pośrednictwem stworzonej historii idealnie obrazuje nam, jak ważni w naszym życiu są inni ludzie, jak potrzebne jest ich towarzystwo, wsparcie, a czasem nawet i zranienie, by zwyczajnie poczuć, że się żyje. Przypomina jak szybko mija nam czas na ziemi i jak cenny jest każdy dzień, w którym możemy oddychać i czerpać z życia, bo każdy dzień daje nam przecież szansę – na nowe znajomości, na chwile radości, na całą paletę uczuć. I choć nigdy nie jest za późno, by coś zmienić, to warto jednak na te zmiany odważyć się jak najszybciej, nie biorąc za pewnik tego, ile przed nami jeszcze lat wśród śmiertelników. A jednak nie jest to swoisty hymn dla hedonistów, to świetnie wyważona historia, która skłania do refleksji nad własną codziennością. A przy okazji zapewnia też niesamowitą przygodę, okraszoną naprawdę wyjątkowym piórem Greenwood, trochę śmiechu, ale i wzruszeń, czyli wszystko, co powinno się znaleźć w takiej pozycji. To jedna z tych opowieści, którą naprawdę warto poznać i nie będziecie żałować ani minuty, którą jej poświęcicie – zapewniam! Ogromnie polecam!