Je2bnik - Agnieszka Peszek

Dzisiaj słów kilka o "Je2bniku" Agnieszki Peszek. Książki nieoczywistej, intrygującej i wciągającej. I mimo tego, że to trzecia części serii Ona, to w ogóle nie miałam problemu z odnalezieniem się. Autorka zapewniała, że można czytać bez znajomości wcześniejszych tomów, i faktycznie tak jest.To moje pierwsze spotkanie z twórczością Pani Agnieszki, więc dopiero poznałam jej pióro i muszę przyznać, że odkryła przede mną zupełnie inne oblicze powieści kryminalnej. To co rzuciło mi się na pierwszy plan to wielowątkowość tej historii. W pewnym momencie miałam zagwostkę, który z wątków okaże się tym najbardziej istotnym. A to wzbudziło we mnie jeszcze większą ciekawość. Zastanawia mnie wątek zaginięcia komisarza Obrębskiego. Z jego opisu wynika, że to silny, twardy gość a w swoim zachowaniu w ogóle tego nie okazał. Mam poczucie, że mocno tutaj wjechał syndrom Sztokholmski. I w sumie to ten temat jedynie sprawił, że żałuję, że nie znam wcześniejszych części. Z racji wielu wątków, akcja jest dynamiczna a Autorka nie daje czytelnikowi nawet chwili wytchnienia. Powieść czyta się płynnie, a sama zagadka kryminalna jest ciekawie poprowadzona. To do czego muszę się przyczepić to sprawa samego rozwiązania tejże zagadki. Ogólnie bardzo lubię razem ze śledczymi dochodzić do prawdy, szukać poszlak, znajdować odpowiedzi na pytania, które pomagają odnaleźć sprawcę. I tutaj wszystko szło dobrze do momentu, kiedy nie okazało się, kto jest zabóją. Nie będę mówić konkretnie jaki mam zarzut, bo to byłby spojler. Jednak chodzi mi o to, że Pani Agnieszka tak mocno zagmatwała rozwiązanie zagadki, że utraciłam radość z dojścia do prawdy. To zarzut poparty moimi odczuciami, więc myślę, że każdy inaczej może to odebrać. Podsumowując, "Je2bnik" to powieść napisana bardzo dobrze, z podziałem na krótkie rozdziały, co potęguje wrażenie wartkiej akcji, ze świetnie wykreowanymi bohaterami. Po raz kolejny mamy przykład tego, jak mocno przeszłość wpływa na teraźniejszość. I jeśli lubicie książki, które skłaniają do refleksji nad naturą ludzkich zachowań, to ta książka jest dla Was!

Wyjątkowo wyrafinowany morderca, który miejsca porzucenia ciał ofiar aranżuje w makabryczny sposób. Tajemniczy, nieuchwytny i śmiertelnie niebezpieczny. Aspirant Bartosz Bogucki nie ustaje w wysiłkach mających na celu odnalezienie jego partnera i mentora. Obrębski zaginął, zapadł się pod ziemię. Bogucki wydaje się jako jedyny wierzy w to, że jeszcze żyje. Teraz musi zająć się nową sprawą. Zwyrodnialca, który morduje i okrutnie kaleczy swoje ofiary. Nie jest sam. Zostaje mu przydzielony nowy partner, do którego niestety nie potrafi się przekonać i bariera braku zaufania stoi na drodze rozwiązania trudnej kryminalnej zagadki. Gdzieś obok ONA również przeżywa swój mały kryzys. Mimo, że na co dzień jej nie zauważał, to też tęskni za Obrębskim – na swój sposób. I dlatego postanawia pomóc. Jej wyjątkowe umiejętności mogą okazać się kluczowe w prowadzonym śledztwie. Czy sprawa zaginięcia Maksymiliana w końcu się wyjaśni? Czy Bogucki stanie na wysokości zadania i rozwiąże najważniejszą sprawę w swojej karierze? „Je2bnik” to trzeci tom serii „ONA” pióra Agnieszki Peszek. Według mnie najlepszy – chociaż to stwierdzenie jest troszkę krzywdzące, gdyż cała seria jest świetna. Bardzo dobrze zmontowana historia kryminalna, tajemniczy czarny charakter i wiele zwrotów akcji. Fani autorki wiedzą czego się spodziewać. Tym, którzy nie znają jej twórczości polecam całą serię – włącznie z „Je2bnikiem”. Po prostu sztos. Polecam gorąco.

Specyficznie połamane ciała, makabryczne książki, kolejne śmierci. Komisarz Bogucki jest przytłoczony krwawą serią, a jednocześnie nie daje mu spokoju zaginięcie dawnego partnera: Obrębskiego. Swe ciche działania i plany roztacza tej jednocześnie trzymająca się z boku Ona... Z każdym tomem cyklu autorka coraz misterniej tka sieć intryg, które zaskakują, wywołują dreszcze, intrygują, szokują mocnymi scenami i piekielnie wciągają. W "Je2bniku" pani Peszek przeszła samą siebie zagmatwaniem i wielowątkowością zdarzeń. To mroczna wyprawa przez meandry ludzkiego umysłu i duszy, od której nie sposób się oderwać! W formie zmiennych narracji bohaterów obserwujemy świat zbrodni, śledztwa i desperackich prób poradzenia sobie z traumami. Każdy z segmentów grał na zupełnie innych emocjach, wzbudzał zupełnie różne odczucia, a jednak wszystkie harmonijnie współgrały w konsekwentnie budowanej, niepokojącej całości. Autorka świetnie kreuje niejednoznaczne postaci, które są bogate w pełne autentyzmu osobowości, a przy tym stanowią interesują podstawę psychologicznej analizy. Szczególnie mnie wciągnęły losy Obrębskiego, który wpadł w szczególnie dramatyczne sidła. Zarówno jego postawa, jak i to, z czym przyszło mu się zmierzyć miało w sobie najwięcej determinacji, siły ducha i przejmującej rozpaczy człowieka niszczonego od zawsze. Główny nurt śledztwa, dzielony między poszukiwania Obrębskiego i sprawcy drastycznych morderstw stanowił pasjonujący pokaz umiejętnego łączenia wątków i pomysłowości w upartym dążeniu do prawdy. Świetnie się bawiłam, obserwując łączenie kolejnych nitek, a jednocześnie próbując również wytypować zbrodniarza. Pani Peszek jednak nie daje się łatwo podejść i perfekcyjnie lawiruje pomiędzy kolejnymi wątkami, zaskakując zwrotami akcji i odpowiedziami do ostatnich stron. Finał tej historii jest skonstruowany po mistrzowsku. Końcowy cliffhanger cały czas nie daje mi spokoju i już niecierpliwie przebieram nogami w oczekiwaniu na kontynuację. Pani Agnieszko, proszę nie dać nam długo czekać, zakończenie w takim miejscu domaga się rychłego rozwinięcia! ;) Jeśli szukacie tej jesieni czytelniczej adrenaliny i solidnych wrażeń w mocnych, wywołującym spore napięcie thrillerze psychologicznym, to trafiliście idealnie. Gorąco polecam! 3