Wykradziona z zakonu - Jolanta Kupiec

"Chciałam obudzić w Mirku większą pewność siebie, swobodę zachowania. Oczywiście zrozumiały był jego mniej bezpośredni sposób bycia wobec takiej osoby jak ja, w stroju zakonnym. Aczkolwiek zaczęła pojawiać się ewidentnie w nas obojgu pewna świadomość większego przywiązania, początków uczucia. Jeszcze nie dopuszczaliśmy do siebie myśli o zakochaniu. " "Odwaga jest początkiem działania,szczęście jest jego końcem. Anna od zawsze angażowała się w życie lokalnej społeczności, a szczególnym szacunkiem darzyła wszelkiego rodzaju uroczystości religijne. Sprawy wiary były dla młodej dziewczyny czymś niezwykle istotnym, tym bardziej, że w jej rodzinnej miejscowości aktywnie działają siostry miłosierdzia zwane szarytkami. Więź, którą Ania poczuła z tymi kobietami skłoniła ją do wstąpienia na drogę zakonną. I choć początkowo taka codzienność wydaje się jej osobliwa stara się przywyknąć. Nie brakuje momentów trudnych, lecz mimo to młoda siostra stara się być optymistką. Pewnego dnia bohaterka trafia do Domu pomocy społecznej opiekującego się niepełnosprawnymi chłopcami i mężczyznami. To właśnie tam poznaje Mirka, swego rówieśnika, który odpracowuje zasadniczą służbę wojskową. Choć początkowo ich kontakty są sporadyczne i dotyczą spraw ośrodka z czasem oboje zaczynają szukać towarzystwa tej drugiej osoby, choć robią wszystko by nie dopuścić do siebie myśli o kiełkującym romantycznym uczuciu.. Mirosław jest niesamowicie wrażliwą osobą , choć z wykształcenia jest mechanikiem samochodowym, uwielbia rysować i grać na gitarze , a wyuczony zawód ma się nijak do jego zainteresowań. Rozmowy z Anną stają się dla niego bardzo ważne i wkrótce stanie przed wyborem, który zmieni jego świat. Czy młodzi ludzie dadzą sobie szansę na szczęście? Kto zdecyduje się im pomóc i jakie trudności będą musieli pokonać?. Gdy tylko poznałam opis tej opartej na faktach powieści wiedziałam, że muszę ją przeczytać i była to jedna z moich dobrych decyzji. Autorka Jolanta Kupiec oddaje głos parze narratorów ukazując ich wewnętrzne rozterki i to z czym się zmagali. Niesamowicie poruszająca była dla mnie scena z podarkami urodzinowymi. Szczerze podziwiałam tę parę i mocno kibicowałam miłości, która nie powinna się wydarzyć. To historia bardzo krótka lecz pełna emocji. Serdecznie polecam