Czwarte sikanie Bożenki Kowalskiej - Jacek Galiński

„Czwarte sikanie Bożenki Kowalskiej” Jacka Galińskiego, to książka idealna na poprawę humoru. Ja podczas jej czytania świetnie się bawiłam i zdecydowanie nie brakowało niekontrolowanych wybuchów śmiechu. Komedia kryminalna to gatunek, po który uwielbiam sięgać, bo łączy uwielbiane przeze mnie kryminały i pozwala na poprawę humoru. Książka przenosi nad do domu spokojnej starości, w którym to każdego dnia skoro świt Bożenka Kowalska swoim sikaniem budziła pensjonariuszy. Nadszedł jednak dzień, w którym ona sama się nie obudziła, a Sabina, która była jest jej współlokatorką, nim zdążyła zgłosić śmierć Bożenki, jej ciało najzwyczajniej w świecie zniknęło! To właśnie Sabina z jednym z mieszkańców Panem Antonim, który jest emerytowanym prokuratorem, podejmuje się wyzwania i rozpoczynają własne śledztwo, przekonani o tym, że Bożenka została zamordowana! Podejrzanych nie brakuje, bo Antoni i Sabina pod ostrzał kolejno biorą niemal każdego z pracowników. Podczas poszukiwań mordercy nie brakuje oczywiście zabawnych perypetii, które poznaje się cudownie! Bardzo polubiłam bohaterów powieści i świetnie się z nimi bawiłam, razem poszukując rozwiązania zagadki morderstwa Bożenki! Ta książka to świetny poprawiacz humoru! Ja z nią bawiłam się wyśmienicie! Bohaterowie to osoby starsze, których nie sposób nie obdarzyć sympatią. Ja się z nimi świetnie bawiłam! Uwielbiam takie propozycje, w których autor ma poczucie humoru i potrafi je świetnie przenieść na swoich bohaterów. Dla mnie to książka idealna na jesienne wieczory! Bardzo polecam!

"Czwarte sikanie Bożenki Kowalskiej" przenosi wprost do domu spokojnej starości, gdzie codziennym porannym rytuałem były budzące mieszkańców odgłosy toaletowe jednej z mieszkanek. Gdy pewnego dnia wspomnianą Bożenka się nie budzi, jej współlokatorka Sabina szybko chce zawiadomić o nagłej śmierci personel. Zanim jej się to udaje, ciało znika. W domu huczy od plotek, a Sabina razem z fanem spisków Antonim starają się odkryć, czy naprawdę można mówić głośno o morderstwie? Autor po raz kolejny pokazał, że jak nikt inny umie pisać o senioralnych perypetiach Przeróżne niuanse związane z codziennością mieszkańców domu, ich, często nietypowe, nawyki, zachowania personelu - to wszystko tworzy fantastyczną komedię pomyłek i cały zbiór przezabawnych gagów, przy których nie sposób się nie roześmiać! Zarówno główny duet bohaterów, jak i postaci drugoplanowane są napisane z dbałością o wyrazistość osobowości. Łatwo zapamiętać cechy charakterystyczne i przez ich pryzmat oceniać kolejnych podejrzanych, ale żeby nie było za łatwo od razu domyślić się rozwiązania, to i kilku zaskoczeń nie brakuje - najlepsze było z okładkowym kotem w roli głównej Bardzo mi się podobały relacje między Sabinką i Antonim. Świetnym zabiegiem narracyjnym było ukazywanie ich bardzo podobnych przemyśleń przy zmianie perspektyw, zderzając to jednocześnie z ich skrajnie odmiennymi przekonaniami o sobie nawzajem. Wspaniale rozwijająca się relacja, trochę komiczna a trochę urocza, a przy tym naturalna w swoich fazach Cała intryga była odpowiednio intrygująca i dawała dobry balans nutą napięcia do warstwy humorystycznej. Do samego końca byłam bardzo zaciekawiona, jak to wszystko się potoczy. Zakończenie zostawiło ciekawą furtkę do kontynuacji po którą z pewnością sięgnę Jeśli macie ochotę na lekką acz wciągającą komedię kryminalną z solidną dawką geriatrycznych wątków, to ten tytuł gorąco polecam