Nie jesteś sam - Ilona Łuczyńska

„Nie jesteś sam” Ilony Łuczyńskiej to powieść, która rozcina serce, a potem składa je na nowo, strona po stronie, z nadzieją, miłością i czułością. Ta historia wywołuje całą gamę emocji: od bezsilności i rozpaczy, po wzruszenie, aż w końcu odnajduje również wiarę w możliwość wyjścia z najgłębszego mroku. Poznajemy rodzinę Smardzewskich, w której żyje Marek i Konrad. Ich życie wywraca się do góry nogami po śmierci matki. Ojciec żeni się ponownie. Na swoją partnerkę wybiera kobietę, która z pozoru jest idealna, jednak okazuje się być prawdziwym koszmarem dla małej Julki, córki z drugiego małżeństwa. Nie okazuje dziecku tak bardzo potrzebnej miłości i nie daje jej opieki, a dziewczynka z jej strony doświadcza jedynie zaniedbanie i przemoc. Marek, widząc cierpienie swojej siostry, staje się jej opoką – chłopakiem, który poświęca wszystko, by Julka miała choć odrobinę bezpieczeństwa i czułości. Autorka opisuje psychiczny dramat dziecka i dorosłego, który codziennie staje wobec potrzeby ochrony drugiego człowieka. Emocje kipią: ciężar wyrzutów sumienia, poczucie winy, bezradność wobec systemu i obłudnej pozorności. Narracja Łuczyńskiej jest emocjonalnie intensywna, ale równocześnie pełna empatii i dystansu. Autorka nie szafuje brutalnością, lecz prowadzi czytelnika przez najczulsze zakamarki psychiki, ukazując dramaty rodzinne mające miejsce za zamkniętymi drzwiami. Zaskakująca jest jednocześnie moc więzi, która powstaje między Markiem a Julią – ich relacja to nie tylko ratunek, lecz świadectwo siły bezwarunkowej miłości. Ta książka wypełniona jest momentami łamania serca, – czytałam niejednokrotnie z łzami. Bohaterowie wzruszają swoją bezradnością i budzą zachwyt swoją odwagą, by dalej walczyć, głównie dzięki bezinteresownej miłości i trosce, która wyrasta z najciemniejszych emocji. „Nie jesteś sam” to opowieść, która porusza tak silnie, że wstrząsa, a potem łagodnie układa wszystkie emocje. Polecam ją każdemu, kto pragnie literatury z sercem – autentycznej, emocjonalnie wymagającej, ale dającej siłę. Dla osób, które chcą zrozumieć, czym jest życie po traumie, jak ważna jest obecność drugiego człowieka i że czasem to właśnie jedna drobna miłość może ocalić drugiego.

Nasze blizny te na ciele i duszy nie są oznaką słabości, wręcz przeciwnie, są symbolem walki jaką stoczył człowiek i z której wyszedł zwycięsko. Marek i Konrad stracili mamę. Ojciec jednak otoczył ich opieką po śmierci ukochanej żony, a kilka lat później ponownie stanął na ślubnym kobiercu. Jego wybranką okazała się mlodsza o szesnaście lat Eliza. Początkowo młoda kobieta starała się nawiązać więź z pasierbami i wydawało się, że szczęście ponownie uśmiechnęło się do rodziny Smardzewskich. Niestety , wszystko zmieniło się, gdy na świecie pojawiła się mała Julka. Matka dziewczynki nie tylko zaniedbywała córkę , lecz w miarę upływu czasu zaczęła znęcać się nad dzieckiem zarówno psychicznie jak i fizycznie. Jako pierwszy pogarszającą się sytuację młodszej siostry zauważył starszy z synów Zbigniewa ,Marek. Mimo młodego wieku mężczyzna wziął maleństwo pod swoje skrzydła zapewniając Julii tak potrzebną miłość I opiekę. Jednak, gdy chłopak opowiada o wszystkim tacie ten początkowo nie wierzy w winę swojej ukochanej. Na domiar złego młodszy brat Marka, Konrad nagle zmienia swój stosunek do macochy. Jaką tajemnicę skrywa? Czy uda się jeszcze scalić rodzinę? Do czego prowadzą zazdrość i żądza zemsty? Ile cierpienia jest w stanie pomieścić jedno serce? Czy po tym co się wydarzyło Marek na nowo uwierzy w siebie i to, że po burzy wychodzi słońce? Jaką rolę w życiu bohaterów odegra Natalia? Czy miłość okaże się silniejsza od przeżytych traum? Przed przeczytaniem tej powieści zdecydowanie warto naszykować sobie chusteczki, ponieważ wiele momentów wywoła całą paletę emocji. Najbardziej w tej powieści poruszyła mnie więź Marka i jego malutkiej siostrzyczki. Została bowiem odmalowana w sposób niesamowicie piękny , jest pełna wrażliwości i uważności , a przy tym bezwarunkowej miłości. Z każdym kolejnym rozdziałem rósł mój podziw dla mężczyzny, który mimo demonów z którymi się zmagał emanował dobrocią ,a najważniejszą wartością była dla niego rodzina. Moje serce skradła również Julka, będąca dosłownie promyczkiem słońca w mroku. Rezolutna , słodka i niezwykle pogodna wywoływała uśmiech. Historia stworzona przez Ilonę Łuczyńską bardzo szybko mnie wciągnęła, kolejne rozdziały pochłaniały bez reszty. Niejednokrotnie płakałam, a moje serce biło szybciej , gdy poznawałam koleje losu postaci, które obdarzyłam całą gamą ciepłych uczuć. Nie jesteś sam to przepiękna historia o miłości, rodzinie poświęceniu, nadziei i drugiej szansie. Po prostu wyjątkowa. Z tego miejsca bardzo serdecznie dziękuję, Tobie Ilonko za zaufanie i powierzenie mi swojej książki w której napisanie włożyłaś całe serce , mojej siostrze za wszelką pomoc przy rozwijaniu konta oraz wszystkim , którzy czytają moje recenzje.