Dopóki serce bije - Aneta Wawrzyniak

"Dopóki serce bije" autorstwa Anety Wawrzyniak to opowieść, która naprawdę mnie poruszyła… Fabuła wnikliwie ukazuje życie w cieniu śmiertelnej choroby i niezwykłą moc ludzkiej bliskości. Historia skupia się na kobiecie, która musi zmierzyć się z diagnozą nowotworu złośliwego, wkraczając w trudny okres pełen niepewności i bólu. Choroba wkracza nagle, burząc plany, marzenia i codzienność, ale na szczęście nie ma władzy nad wszystkim – wiele zależy od siły ducha i wsparcia najbliższych. Książka opowiada nie tylko o walce z chorobą, ale przede wszystkim o niezłomnej więzi między matką, a córką. To historia pełna emocji, ukazująca, jak silne mogą być uczucia i jak ogromne znaczenie ma wsparcie najbliższych w najtrudniejszych chwilach. Autorka z niezwykłą wrażliwością przedstawia codzienne zmagania, małe zwycięstwa i momenty pełne nadziei, które mimo wszystko potrafią przynieść radość i ukojenie. Moim zdaniem, jest to opowieść, która naprawdę skłania do refleksji nad wartościami, jakie są dla nas najważniejsze. Mnie poruszyła już od pierwszej strony… Świetna, naprawdę.

„Dopóki bije serce” Anety Wawrzyniak to książka, która zainteresowała mnie swoją tematyką. Sama w życiu przeżyłam opiekę nad chorym na nowotwór tatę, niestety choroba okazała się niestety silniejsza, ale myślę, że czas choroby był niezwykle ważny zarówno dla nas, jak i dla niego. To czas, który pozwala człowiekowi uświadomić sobie jak wiele rzeczy, jak wielu drobnych rzeczy w życiu nie docenił, że zwracał uwagę na elementy nieistotne, pomijając te, które naprawdę mają w życiu ogromne znaczenie. „Dopóki bije serce” to książka, która przedstawia nam historię Urszuli, która zachorowała na nowotwór jelita grubego. Swoją diagnozę, jak to często, a nawet pokuszę się o stwierdzenie, że zazwyczaj bywa, poznała przez przypadek. Czy nie jest tak, że każdy w życiu zajęty jest wszystkim, tylko nie swoim zdrowiem? Zawsze brakuje czasu na wizyty u lekarza, zrobienie odpowiednio często kompleksowych badań kontrolnych, decydujemy się na to dopiero w momencie, gdy coś zaczyna nam dolegać. Nie inaczej było w przypadku kobiety, która gorzej się poczuła, postanowiła to sprawdzić i usłyszała diagnozę, która często potrafi zwalić człowieka z nóg. Niejednokrotnie słysząc takie diagnozy, człowiek poddaje się i traci chęć do walki, jednak z rakiem też można żyć, cieszyć się z życia i w pełni z niego korzystać, co autorka pokazuje w książce. Po diagnozie córka kobiety w pełni poświęciła się opiece swojej mamy, zaczynając od poszukiwania możliwości pomocy, wspólnych wizyt u lekarzy, pomoc w codziennych czynnościach, po kompleksową opiekę, której z czasem chory może wymagać. Książka jednak nie tylko pokazuje nam okrucieństwo choroby i walkę z nią, autorka przede wszystkim skupia się na relacjach między matką i córką, która w tych trudnych chwilach umocniła się jeszcze bardziej. W trudnych chwilach, choroby, gdy pacjent wraz z postępem choroby potrzebuje coraz więcej opieki i pomocy, często rodzina nie radzi sobie z tak dużym wyzwaniem, które stawia przed nimi życie. W tym przypadku więź kobiet była niezwykle silna, a miłość szczerza! Urszula nie została nawet na chwilę bez wsparcia córki, razem cieszyły się każdą chwilą, robiły przyziemne rzeczy, które dawały im radość i pozwalały przeżywać dane im wspólne chwile tak, aby na zawsze zostały w ich pamięci! Kobiety pokazują, że chorując na nieuleczalną chorobę, nadal można cieszyć się i korzystać z życia. Jest to książka, która porusza temat śmiertelnej choroby, ale nie skupia się tylko na tym. Przede wszystkim skupia się na więziach rodzinnych, relacji matki i córki, która jest tak bardzo w życiu ważna. Historia, która pokazuje emocje, oddanie i bezwarunkową miłość, którą zrozumieć może matka i dziecko! Książka jest bardzo przyjemna w odbiorze, wspaniale się ją czyta i pozwala nam docenić, jak wielki mamy skarb, mając zdrowie i bliskich przy sobie! Nie ukrywam, że łzy podczas czytania również się pojawiły, ale trudno nie uronić łez, gdy sami przeszliśmy już przez chorobę najbliższej osoby, a wspomnienia automatycznie do nas wracają. Ja ten tytuł bardzo polecam i cieszę się, że miałam możliwość przeczytania go. Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.