Grzechót - Maciej Lewandowski

"Grzechòt" przenosi nas w klimat sielskich, dziecięcych wakacji. W tych okolicznościach Kuba przedziera się na działkę legendarnego, zwariowanego sąsiada i wchodzi do szopy w pogoni za jakąś błyskotkę. Pozbawione kół czarne auto budzi niepokój, który okazuje się słuszny, bo wystarczy niewielkie zadrapanie i kropla krwi chłopca, by obudzić śpiące w nim zło... Czytając ten tytuł miałam nieodparte skojarzenie z bardzo lubianymi przeze mnie serialem "Stranger Things" oraz "To" Kinga. Z jednej strony młodzi bohaterowie i mocno nostalgiczny powrót do klimatu dziecięcych marzeń i codzienności, w jej lepszych i słabszych wymiarach. Z drugiej - mroczna, krwawa i mrożąca krew w żyłach historia, w której stawką jest życie. Połączenie wykorzystane tu znakomicie, jeśli chodzi o możliwości poprowadzenia z zarówno lekkiej i nieco sentymentalnej w głównym wątku oraz wywołującej dreszcze opowieści. Motywem przewodnim jest jedna z najsłynniejszych legend miejskich o Czarnej Wołdze, która miała ponoć porywać dzieci. W każdej legendzie ponoć jest ziarnko prawdy, a w świecie "Grzechòta" to cała garść ziaren, które razem z młodymi bohaterami odkrywamy w pasjonującej akcji. Bawiłam się doskonale, zgłębiając razem z dziećmi szczegóły i warianty podania o Wołdze. Autor wycisnął wiele z tej tajemniczej opowieści, dodając też co nieco od siebie i koniec końców tworząc historię z szybką, dynamiczną akcją, mocnymi przeciwnikami, elementami śledztwa i przekonująco poprowadzonymi kluczowymi zdarzeniami. Ksiazka już od pierwszych stron wprowadza atmosferę grozy i mocnych scen. Nie brakuje tu operowania tu operowania obrzydzeniem, krwią i dosadnymi opisami, może nie jest to gore, ale nadal barwne i bogate w szczegóły treści mocno oddziaływały na wyobraźnię. Opowieść trzyma w napięciu, wciąga i wywołuje dreszcz napięcia obrazowymi scenami. Dla fanów horrorów z dobrze przemyślaną fabułą, nostalgiczną nutą i duchem przygody, to pozycja obowiązkowa