Panie, ratuj, bo giniemy. Rekolekcje z ks. Piotrem Glasem - Piotr Glas

„Panie ratuj, bo giniemy” to nie jest moje pierwsze spotkanie z książkami księdza Piotra Glasa. Niemniej jednak każdy kolejny tytuł, po który sięgam, a który wyszedł spod pióra księdza, wnosi w moje życie wiarę i daje nadzieję. Świat nie zmierza w dobrym kierunku, nie ma chyba aktualnie osoby, która by tego nie dostrzegała. Rządzą pieniądze, chęć posiadania, władza i możliwości, jakie nam ona daje. Nikt jednak nie myśli o dobru ogółu, a jedynie każdy zapatrzony jest w swoje własne ja… Tylko do czego to może doprowadzić świat. „Dokąd my jako ludzie i Kościół zdążamy? Czasami sam nie wiem. Pocieszam się jednak, że nie jestem sam i że wielu obecnie zdaje sobie podobne pytania”. To słowa, którymi autor wprowadza nas do treści książki, słowa, które rozbrzmiewają niejednokrotnie w naszych głowach, domach, czy rozmowach. Dzisiejszy świat znacznie się zmienia, Kościół przestaje mieć dla ludzi znaczenie, najzwyczajniej w świecie się od niego odwracamy. W mojej niewielkiej parafii w każdym roku słyszę o kolejnych zdarzających się przypadkach apostazji, choć przyznam szczerze, że jeszcze kilka lat temu sama jeszcze nie wiedziałam, co ten termin oznacza. Niestety się dowiedziałam i spotykam się z nim coraz częściej. Niestety na świecie zapanował ogromny chaos, nad którym chyba już nikt nie jest w stanie odpowiednio zapanować, sprawy wymknęły się dosłownie wszystkim spod kontroli. Niejednokrotnie spotykamy się z nieodpowiednimi zachowaniami ludzi, z odwracaniem się od Boga i Kościoła. Najprostszym przykładem jest niedzielna eucharystia, na której gromadzi się coraz mniej wiernych. Takie sytuacje może zaobserwować każdy z nas, porównując ilość osób w kościele, z tym ilu na mszę uczęszczało w dawnych latach. Podobnie jest oczywiście z wizytą duszpasterską, bo dziś większość osób nie przyjmuję „księdza po kolędzie”. Nie możemy winić wyłącznie ludzi, bo oczywiście nie tylko w nich jest wina, ale również w duszpasterzach. Niejednokrotnie mężczyźni wybierają „zawód księdza”, bo najzwyczajniej w świecie jest on opłacalny, a tak się nie powinno dziać. Księdzem zostaje się z powołania, bo to czuje, bo chce swoje życie poświęcić Bogu i nieść pomoc ludziom. Jednak nawet zwykły człowiek, rozmawiając z księdzem, uczęszczając do spowiedzi i powierzając mu swoje grzechy, oczekując rozmowy i porady, może się zniechęcić, gdy duszpasterz wyłącznie odbębnia swoje obowiązki, zamiast wysłuchać i porozmawiać. Niestety ja z coraz większymi skutkami obserwuję, jak ludzie odwracają się również od kościoła, właśnie przez takie sytuacje, w których nie otrzymali oczekiwanego wsparcia i nie chodzi o wsparcie materialne, ale o duchowe, które niejednokrotnie bywa bardziej potrzebne. W książkach Piotra Glasa uwielbiam jego szczerość, prawdziwość. Nie znajdziemy tutaj podporządkowania pod innych, którym ksiądz nie chce przysłowiowo nacisnąć na odcisk, dlatego nie do końca pisze to, co myśli. Jego książki to szczerość, do bólu, bez zbędnego mydlenia oczu. Książka została napisana w formie rekolekcji, które przygotowane były w 2023 roku na każdą niedzielę Wielkiego Postu. Myślę, że ja również w tym okresie ponownie zdecyduję się na powrót do tej lektury, bo wspaniale kierunkuje ona nas na podstawy naszej wiary, zwraca uwagę, na to, co jest w niej istotne i pokazuje, co jest godne naśladowania. Ksiądz Piotr Glas pokazuje zło Kościoła, które jest dziś propagowane i metody jego działania, które mają na celu odwrócić naszą uwagę od prawdy i piękna Kościoła. Ten tytuł naprawdę warto przeczytać, szczególnie że ksiądz Piotr to osoba z ogromnym doświadczeniem, szczera, otwarta i warta podziwiania i naśladowania!