Matki świętych - Milena Kindziuk

Opis książki "Matki świętych" autorstwa Mileny Kindziuk

Zasuwane bywają różne obrazy matek - doskonałe, niepodważalne, wyraziste. Lecz żadne z tych przymiotników nie opisuje dokładnie bohaterek tej książki. Były to matki pełne wad i niedoskonałości, matki surowe, apodyktyczne, jak na przykład Marianna Kolbe, której słowa: "Zawsze czułam się niezdolna stać się dobrą żoną i matką", odzwierciedlają jej trudności. Kobiety stanowcze, jak Marianna Popiełuszko, która stwierdziła: "Musiało być tak, jak powiedziałam, i koniec!". Niektóre z nich, takie jak Święta Monika czy Święta Sylwia, były aż za bardzo opiekuńcze, troszcząc się o swoje dorosłe już potomstwo - Świętego Augustyna i papieża Grzegorza Wielkiego.

Wśród nich znalazły się te, które odeszły zbyt wcześnie - Emilia Wojtyłowa, matka św. Jana Pawła II, czy św. Zelia Martin, matka św. Teresy z Lisieux. Pomimo to, miały one ogromny wpływ na swoje dzieci. To dzięki nim - ich dzieciom, które stały się wielkimi świętymi - poznajemy historie tych kobiet. Istotne jest, że nie są one zapomniane, a ich życie może być inspirujące dla kobiet dzisiejszych czasów. Święta Monika jest uważana za najlepszą patronkę dla matek, których dzieci odeszły od wiary i Kościoła. Jej życie dowodzi, jaką moc ma matczyne modlitwa za swoje dzieci. (fragment książki)

Dama z Markowej, błogosławiona Wiktoria Ulma. Święta Zelia Martin, która wychowała swoje dzieci na pracowite i pobożne osoby. Małgorzata Bosco, matka całych pokoleń biednych i zagubionych chłopców. Marianna Kolbe - matka św. Maksymiliana Kolbe, zwany świętym dwóch koron. Emilia Wojtyła, która zdecydowała, że wybierze życie swojego dziecka. "On będzie kiedyś wielkim człowiekiem!" - powiedziała. Marianna Popiełuszko, matka ks. Jerzego Popiełuszki, która przebaczyła mordercom swojego syna. Święta Sylwia, która gotowała warzywa na srebrnej tacy dla swojego syna, papieża Grzegorza Wielkiego. Święta Monika, której cierpliwa modlitwa za swojego syna, św. Augustyna, przyniosła jej ukojenie.

Wszystkie one, matki świętych, również były święte, nawet jeśli nie każda z nich jest znana i czczona na ołtarzach. Wyznaczały świętość poprzez codzienne, z pozoru prozaiczne czynności, jak Matka św. Jana Bosco, o której biograf powiedział: "Jeśli istnieje świętość ekstaz i odwiedzin, istnieje też świętość garnków do umycia i skarpet do zacerowania. Matusia Małgorzata była taka świętą". (fragment książki)