99 ofiar Tytusa Mayera - Marcel Moss

Marcela Mossa przeczytałam do tej pory tylko jedną książkę i to kierowaną do młodzieży. Nawet nie zdawałam sobie sprawy, zwłaszcza widząc roześmiane nastolatki w kolejce po autograf na Targach Książki w Krakowie, że w głowie Mossa może powstać taki „scenariusz”. Powiedzieć o „99 ofiarach Tytusa Mayera”, że to mocna książka – to jak nic nie powiedzieć. To taki rodzaj literatury, który wwierca się w naszą głowę, w nasz mózg i robi tam spustoszenie. To książka, która przez zło w niej zawarte nie pozostawi obojętnym na nie nikogo. Była prezenterka Julia Karpiel postanawia napisać autoryzowaną biografię seryjnego mordercy, który został okrzyknięty „Bydlakiem z Chełmna”. Żeby jednak napisać taką książkę, trzeba spotkać się (nie jeden raz) z człowiekiem, a raczej z potworem, który został skazany na dożywocie. Mayer jest otwarty na współpracę i z ochotą opowiada o swoim życiu. Faktem jest, że wyłania się z tej opowieści portret nieszczęśliwego dziecka, ale czy to naprawdę ma usprawiedliwiać późniejsze postępowanie Tytusa? Czy w ogóle da się w jakikolwiek racjonalny sposób wytłumaczyć zło, panoszące się w człowieku i znajdujące ujście tylko w jeden sposób? Moss dokonuje na osobie Tytusa, a właściwie na jego mózgu prawie kompletnej wiwisekcji. Nie bawi się z nami w piękne opisy i śliczne słówka. Jest niepokojąco, brutalnie, ohydnie. Ale nie to jest najgorsze. Moss w taki sposób gra na naszych uczuciach i emocjach, że w niektórych momentach (nie napiszę jakich) współczujemy Tytusowi. Za chwilę pukamy się w głowę – kurczę przecież to on jest ten zły, to on zabijał… I wracamy wraz z fabułą książki na właściwe tory, ciągle nie wierząc, że coś takiego się wydarzyło (naprawdę zaczynaliśmy mu współczuć?). Interesujące jest to i zasługuje na pochwałę, że autorowi udało się w taki sposób napisać tę książkę, że czyta się jak biografię, tak jakby Tytus Mayer żył faktycznie i miał gdzieś tam wyjść na wolność. Jestem ciekawa jaka ilość czytających tę powieść osób wpisała w wyszukiwarkę internetową jego nazwisko czy nadane mu miano. Bo przyznam się, że ja to zrobiłam i… tylko bohater, a raczej antybohater książki. „99 ofiar Tytusa Mayera” to opowieść, która wstrząśnie prawie każdym czytelnikiem. To historia, która wywołuje szereg emocji od wściekłości, przez przerażenie, po współczucie. To przekaz w narracji tytułowego bohatera, który na długo zostanie w głowie czytelnika. W końcu to thriller, bardzo mroczny dla osób o tzw, mocnych nerwach. Przyznam, że już dawno żadna opowieść nie wbiła mnie w fotel, nie zaskoczyła mnie do tego stopnia, jak „99 ofiar Tytusa Mayera”. Zakończenie jest więcej niż satysfakcjonujące z takim zwrotem akcji, że ho, ho. Myślę, że zadowoli każdego czytelnika. W najśmielszych wyobrażeniach nie przewidywałam takiego scenariusza, takiego zakończenia. Wielkie brawa Panie Moss!

Tylko ja mogę przywrócić harmonię na świecie, a głosy w mojej głowie podpowiadają mi jak to zrobić. Tyrus Mayer, seryjny morderca przebywa w szpitalu po rozległym zawale serca. Tam odwiedza go Julia Karpiel. Przez wiele lat udawało jej się z sukcesami prowadzić wiele programów telewizyjnych , napisała też kilka książek, które przyniosły jej prestiżowe nagrody. Teraz jednak znalazła się na życiowym zakręcie. Szansą na odbudowanie swojej pozycji w branży ma być dla Julki autoryzowana biografia najbardziej przerażającego seryjnego mordercy - Tytusa Mayera. Właśnie w tym celu pisarka odwiedza pacjenta i zaczyna z nim rozmawiać, by zebrać materiał do swojej publikacji. Mężczyzna snuje swoją opowieść ze wszystkimi makabrycznymi szczegółami. A to co ma do powiedzenia jest.. straszne, choć nawet to słowo nie oddaje grozy historii zwyrodnialca zwanego Bydlakiem z Chełma. Muszę przyznać, że po książki Marcela sięgam w ciemno, ponieważ wiem ,że mogę oczekiwać kawałka świetnej literatury od której trudno się oderwać. Tym razem autor ponownie zgłębia meandry ludzkiego umysłu pokazując, że niektóre traumstyczne wydarzenia na zawsze pozostawiają trwałe zniszczenia w psychice. Czytając tę powieść czułam na skórze dreszcz niepokoju i kilkakrotnie otwierałam usta ze zdumienia. Skala okrucieństwa jakiej doświadczył główny bohater , była równie porażająca jak jego zbrodnie. Epilog dosłownie wbił mnie w fotel .. I zwiastuje ciąg dalszy.. na który wyczekuję niczym dziecko na wymarzony prezent. To lektura dla wielbicieli naprawdę mocnych nerwach , która pozostanie w pamięci na długi czas. Moss zaś po raz kolejny udowadnia ,że niezależnie od gatunku utrzymuje mistrzowski poziom , a wykreowana przez niego fabuła trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony.