Nie mogę ci powiedzieć - Jakub Bączykowski

Bohaterowie dzisiejszej książki mieli swój weekend spędzić wyjątkowo. Damian z Łukaszem zaplanowali pełen atrakcji wyjazd do Warszawy. To, co miało być zacieśnieniem ich relacji, zmienia się w koszmar, gdy w niejasnych okolicznościach Damian trafia w ciężkim stanie do szpitala, a jego ojciec i ciotka usiłują na własną rękę odkryć, co wydarzyło się w ostatnich dniach... Jest to ciekawe połączenie lekkiego obyczaju i kryminału, w którym w formie retrospekcji odkrywamy stopniowo kolejne fakty. Atmosfera w intrygujący sposób się zagęszcza. Znamy feralny skutek weekendowego wypadu, a kolejno odsłaniane, godzina po godzinie, zdarzenia z sielskiego klimatu przechodzą w mroczny obraz ludzkich słabości, lęków i błędów. Autor stworzył wciągającą warstwę fabularną, w której nie zabrakło kilku intrygujących zaskoczeń. Finalnej puenty się trafnie domyślałam, ale nie zepsuło to dobrych wrażeń z odbioru całości i z przyjemnością potwierdzałam swoje domysły, dodając do nich wspomniane nieoczekiwane fragmenty układanki. Historia Damiana i Łukasza jest miksowana z obecnymi perspektywami Leona i Simony - ojca oraz ciotki pierwszego chłopaka. To ciekawy zabieg, który pokazuje nie tylko ich desperackie, pełne determinacji próby poznania prawdy, ale i wewnętrzne, prywatne rozterki czy pragnienia. Mamy tu interesujące wątki dotyczące choroby, różnego spojrzenia na LGBTQ oraz samotności, które szczególnie dotykają emocjonalnie, ale i zawierają w sobie cząstkę nadziei. Bohaterowie są napisali dobrze, mają w sobie wiele autentyzmu w uczuciach i osobowościowej głębi. Szczególną sympatią obdarzyłam Simone, która była dla mnie najbardziej rozbudowaną i skomplikowaną wewnętrznie postacią, którą się lubiło, współczuło i kibicowało. Dobrze spędziłam z nią czas, miks gatunkowy został tu zgrabnie wykorzystany i pozwolił na stworzenie nieszablonowej historii, którą czyta się, mimo kilku trudnych motywów, lekko i z zaangażowaniem. Polecam