Wśród łódzkich Żydów - Dariusz Dekiert, Krystyna Radziszewska, Ewa Wiatr

Dawna Łódź, fascynująca i różnorodna

Ciekawostką na pewno jest to, jak pełna kontrastów była kiedyś Łódź. W śródmieściu, na przykład przy ulicy Piotrkowskiej, tuż obok eleganckich cztero- i pięciopiętrowych budynków, można było zobaczyć skromne, drewniane domy jednopiętrowe. Jakby tego było mało, obok nowoczesnych fabryk korzystających z zaawansowanych systemów maszyn znajdowały się archaiczne, ręczne tkalnie. Dzielnice zamożne sąsiadowały z ubogimi, a symbol tej przepaści były Bałuty, biedny rejon północnej części miasta.

Żydzi w Łodzi: od bogatych do biednych

Podobna różnorodność była widoczna w społeczeństwie żydowskim w Łodzi. Na ulicach mogliśmy spotkać bogaczy, którzy z dnia na dzień zdobyli fortunę, jak i żebraków, żyjących w ubóstwie od pokoleń. Szczególnie zwracało uwagę bogate i silnie zakorzenione życie religijne Żydów. Obok szkół religijnych, instytucji edukacyjnych, sztyblów chasydów, sąsiadowały ośrodki sceptycyzmu i herezji.

Społeczność artystyczna Łodzi

Szacochwać należy także społeczność artystyczną Łodzi. Wielu literatów, malarzy i muzyków kontrastowało swoim światem z tym praktycznym i energicznym, zamieszkanym przez fabrykantów, handlowców i komiwojażerów. W tym malowniczym świecie, gdzie dzień zamienia się w noc, a noc w dzień, twórcy szli ścieżkami wyobraźni, będąc utożsamiani z tkaniami niebieskich nitek marzeń. W ich małych mieszkania, z pięknymi, wysokimi oknami, z dźwięków i kolorów powstawały nowe, nieznane światy. To właśnie tam osoba o duszy artysty czuła się wolna.