Jak dzikie gęsi - Agnieszka Olejnik

Agnieszka Olejnik stworzyła bardzo interesującą i wzruszającą powieść "Jak dzikie gęsi". Zaciekawiła mnie od samego początku. Chciałam poznać historię jej bohaterów. W trakcie czytania płynęły mi łzy. Zżyłam się z niektórymi postaciami. Bardzo przejęłam się ich losem. Powiem nawet, że przez moment stanęło mi serce. Końcówka książki spowodowała u mnie emocjonalny szok. Szczerze, nie mogę się doczekać kolejnej części. Dlaczego? Tego dowiecie się, czytając "Jak dzikie gęsi". Autorka Agnieszka Olejnik swoich bohaterów umieściła w bardzo trudnych czasach. Poznajemy ich losy od 1938 roku. Nasi bohaterowie to: Katrin Dulke — ta bohaterka jest pół-Polką. Co grozi jej w nazistowskich Niemczech, gdzie liczy się czystość rasy? Podoba mi się postawa ojca tej bohaterki. Jacob Dulke doskonale wie, że krajem rządzi szaleniec i nie zgadza się z jego poglądami. Czy przyjdzie mu słono zapłacić, za swoje myślenie? Nie chciał iść do wojska, ani strzelać do ludzi. Uważał to za nieludzkie. Był i jest pacyfistą. Katrin jest piękną dziewczyną. Dla niej nie liczą się pieniądze, tylko to, co ma się w sercu. O jej zainteresowanie będzie się starało dwóch młodych mężczyzn. Ciekawi was, którego wybierze? Ta bohaterka w swoim życiu dużo przejdzie. Autorka dla niej stworzyła mnóstwo problemów. Czy mimo wszystko zawsze będzie chodziła z podniesioną głową? W celu ratowania życia będzie musiała opuścić ukochane miasto. Czy jeszcze kiedyś do niego powróci? Marlene Wiemann — można śmiało powiedzieć, że jest fałszywą przyjaciółką Katrin. Do czego może się posunąć zazdrosna przyjaciółka? Nie podobała mi się ta bohaterka. Jest po uszy zakochana w Rudolfie. Co z tego wyniknie? Anna Kushner — bardzo chorowita i nieśmiała przyjaciółka Katrin i Marlene. Cierpi na epilepsję. Anna to tajemnicza i bardzo skromna osoba. W pewnym momencie bardzo mnie zaskoczyła. Pozytywnie, czy negatywnie? Peter Kessler — bardzo dobry młody mężczyzna. Nie ma rodziców. Jest kuzynem Marlene. Pracuje w karczmie pana Lehmanna, który za ciężką pracę daje mu marne grosze. Kiedy pierwszy raz zobaczył Katrin, zakochał się w niej bez reszty. Tylko czy ona i jej rodzice będą chcieli biednego chłopaka? Jest przeciwny wojnie. Nie weźmie do ręki karabinu. Nie chce zabijać ludzi. Nie chce walczyć. Co zrobi, gdy świat stoi u bram drugiej wojny światowej? Musi się ukrywać. Odmowa wstąpienia do Hitlerjugend grozi więzieniem. Bardzo go polubiłam. Dużo w swoim życiu wycierpiał z rąk nie tylko najbliższej rodziny. Bałam się o niego. Życzyłam mu jak najlepiej. Czy poszło po jego myśli, czy nie? Dowiecie się podczas czytania "Jak dzikie gęsi". Wierzy w Boga. Dba o bliźnich. Nie chodzi do kościoła, tylko modli się w domu. Nie zrobi niczego, co byłoby niemiłe Bogu. We wszystkim szuka dobra. Postawa godna naśladowania. Tak został nauczony przez dziadka, który go wychowywał. Rudolf Hertz — ten bohater nie ma łatwego życia przez swojego ojca. Gdy poznacie jego rodzinkę, będziecie w szoku. On jest zakochany w Katrin. Czy jest to tylko platoniczna miłość? Ten bohater nosi mundur Hitlerjugend. Jest zwolennikiem ideologi Hitlera. Według niego najważniejszym zadaniem Niemki jest rodzenie dzieci. Czy taki sam pogląd podzielają Katrin, Marlene i Anna? Czy tak naprawdę zadaniem kobiety jest tylko małżeństwo i macierzyństwo? Czy do niczego innego się nie nadają? Rudolf mocno mnie przerażał. Był zagrożeniem dla wszystkich, nawet dla samego siebie. On ukrywa coś wstydliwego przed innymi. Musicie sami odkryć, co to jest. Kto przyjdzie z pomocą jednej z bohaterek, gdy jej ojciec zaginie bez śladu? "Jak dzikie gęsi" to bardzo ciekawa historia. Znalazłam w niej mnóstwo zwrotów akcji, oryginalne zakończenie, różnorodnych bohaterów i ciekawą fabułę. Spotkałam tutaj fałsz, zazdrość, nienawiść, czystą i prawdziwą miłość, przyjaźń i walkę o lepsze jutro. Tej powieści się nie czyta, przez nią się płynie. Kiedy doszłam do jej końca, byłam bardzo smutna, że muszę pożegnać się z bohaterami. Mam nadzieję, że autorka nie da nam długo czekać na dokończenie tej historii. Jestem bardzo ciekawa, jak potoczą się dalsze losy: Katrin, Marlene, Anny, Petera i Rudolfa. "Jak dzikie gęsi" to idealna powieść, dla wszystkich miłośników literatury obyczajowej z historią w tle. Ta książka jest godna polecenia. Nie będziecie się nudzić, czytając, a czas poświęcony na tę historię nie będzie czasem straconym. Idealna historia na początek wiosny.

,,Podnosząc z chodnika ciałko chłopca z roztrzaskaną główką, malutkiego Eliasza, sam zaczął wyć. Opętańczo, nieludzko. Wtedy przyszedł jeden z niemieckich policjantów i go zastrzelił" Och nie ma chyba takiej powieści p. Agnieszki Olejnik, której nie pokochałabym całym sercem. Może pisać na każdy temat, o wszystkim i każda książka będzie wyjątkowa i wspaniała. Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki ,,Jak dzikie gęsi", która opowiada o miłości w czasach nazizmu. Na uczucie nigdy nie ma najlepszego momentu. Spada na nas jak grom z jasnego nieba, nie patrząc na to, czy okoliczności temu sprzyjają, czy nie. Jak to mówią serce nie sługa. Tak też było w przypadku Katrin. Nasza bohaterka pochodzi z rodziny polsko- niemieckiej. Żyje w czasach Führera, gdzie bezpieczeństwo ma wiele do życzenia. Za drobnostkę można stracić życie albo mieć je doszczętnie zniszczone. Wiosna 1938 roku daje mnóstwo znaków zapytania, niepewności i strachu wynikającego z potyczek politycznych. Drugim szczególnym bohaterem jest Rudolf Hertz, który jest członkiem Hitlerjugend. Kariera i praca dla Rzeszy to jego priorytety. Zmienia się to w momencie, kiedy spostrzega piękną Katrin. Czy miłość w brutalnych czasach przetrwa? Czy uda się uchronić to, co najbardziej delikatne i niewinne? Książka należy do tych, w których piękno i miłość ukazane są na tle okrucieństwa. Nienawiść niszczy, prowadzi do niewyobrażalnych czynów, zemsta, która nigdy nie przynosi niczego dobrego. To wszystko znajdziecie w książce, ale także będziecie świadkami pozbawienia człowieka ostatnich resztek godności. Autorka potrafi dotrzeć do naszych serc każdym możliwym sposobem. Wzbudza w nas wiele emocji i to takich, z którymi do tej pory nie mieliśmy do czynienia, bo jak można poczuć strach przed wojną, nie żyjąc w takich czasach. Pani Agnieszka potrafiła tak nam je przekazać, że czytelnik czuł się tak, jakby funkcjonował w tamtych czasach. Uwielbiam, jak autor ceni czytelnika, a treść, którą przekazuje w jego ręce, jest podarunkiem, a nie zwykłą książką do przeczytania, która niczego nie wnosi. Uwielbiam pióro autorki. Ta pozycja to zdecydowanie przepiękna historia o wierze, nadziei i miłości. Jest mocno emocjonująca, ale warta przeczytania, mimo że uronicie przy niej nie jedną łzę. Pani Agnieszko poproszę jeszcze więcej takich pozycji. ❤️

Cześć kochani. Dziś muszę Wam opowiedzieć o książce, która zdecydowanie skradła moje serce , a była bardzo miłą niespodzianką od Wydawnictwa Filia. W niewielkim miasteczku Sommerfeld żyją obok siebie ludzie różnych narodowości i wyznań. Wszystkie rodziny znają się od pokoleń i starają się wzajemnie wspierać. Nad Dolnymi Łużycami zbierają się jednak czarne chmury, zaś zagrożenie ze strony zwolenników Adolfa Hitlera staje się coraz bardziej realne. W tych niełatwych czasach przyszło żyć Katrin Dulke -córki pochodzącej z Gdańska Polki i nie popierającego nazizmu Niemca. O względy młodziutkiej dziewczyny stara się syn aptekarza -Rudolf Herz. Jego motywy niewiele jednak mają wspólnego z pierwszym, niewinnym zakochaniem... Między tą dwójką staje jednak jeszcze jeden mężczyzna- Peter Kessler. Jak rozwinie się ta historia? Czy u progu wojny znajdzie się miejsce na miłość I dobroć? Najnowsza powieść Agnieszki Olejnik po prostu mnie porwała. Autorka ma piękny i zarazem niezwykły dar opisywania emocji. Wszystko co działo się w miarę rozwoju sytuacji-i rozkwitem młodzieńczych uczuć- przeżywałam razem z Katrin - i było to doprawdy niezwykle i warte przeżycia doświadczenie. W tej fabule akcja toczy się błyskawicznie, ludzkie charaktery są zaś ukazane w sposób tak prawdziwy, że brakuje mi słów by wyrazić swój zachwyt. Miłość, nienawiść, strach, pogarda , a także przyjaźń oraz potrzeba akceptacji Wszystko to znajdziemy na nieco ponad trzystu stronach. Chylę czoła przed Panią Agnieszką bo stworzyła coś doprawdy przepięknego i zapadającego głęboko w serce. Z całą pewnością sięgnę po kolejną część tej niezwykłej powieści. Polecam gorąco ❤️❤️❤️