William Faulkner - Ewa Barbara Łuczak

William Faulkner, jeden z najbardziej oryginalnych prozaików amerykańskich XX wieku, urodził się w 1897 roku w New Albany w stanie Missisipi jako William Cuthbert Falkner. Zadebiutował powieścią Żołd (1925), którą dołączył do głosów tzw. straconego pokolenia: pisarzy przeżywających rozczarowanie cywilizacją świata zachodniego po I wojnie światowej. Kolejną powieścią Sartoris (1927) osadzoną w fikcyjnym hrabstwie Yoknapatawpha w stanie Missisipi zapoczątkował serię utworów poświęconych Głębokiemu Południu: dziedzictwu niewolnictwa i rasizmu, problemowi supremacji rasowej, mitowi czystości krwi. Najbardziej twórczy czas w życiu Faulknera przypadł na lata 19291936. Napisał wówczas arcydzieła: Wściekłość i wrzask (1929), Kiedy umieram (1930), Światłość w sierpniu (1932) oraz Absalomie, Absalomie (1936). Wytrawny stylista i oryginalny eksperymentator upowszechniający technikę strumienia świadomości, swoją twórczość poświęcił amerykańskiemu Południu. Inspirowali się nią m.in. William Styron, Mario Vargas Llosa, Alberto Moravia, Toni Morrison. W 1949 roku został uhonorowany literacką Nagrodą Nobla. Zmarł w 1962 roku w Oxfordzie w stanie Missisipi.