Alicja w zwierciadlanym domu, czyli po drugiej.. - Lewis Carroll

Nie znam osoby, która nie czytała lub nie słyszała o książce „Alicja w krainie czarów” mam pierwszy tom w domu już od jakiegoś czasu. W środku podkreślone wersy, które mnie osobiście jakoś zainspirowały lub najprościej pisząc trafiły do mnie. Dziś spotykamy się przy drugim tomie, czyli „Alicja w zwierciadlanym domu”, lecz uprzedzam to nie jest tamta dziewczynka, która czasem była nieźle pyskata. Tutaj widać i słychać już taką panienkę, ale więcej przeczytacie sami. Przed wami 247 stron, które rozbawią, ale i dadzą do myślenia. To jest wspaniałe, że tak jak przy pierwszym tak w drugim tomie nie tylko dzieci, ale dorośli znajdą wiele ciekawych rzeczy. Tym razem akcja (jak sam tytuł wskazuje) przechodzi przez wiszące nad kominkiem lustro. Po drugiej stronie poznacie pełno intrygujących postaci, tajemniczych miejsc i niespodziewanych wydarzeń. Jednymi z pierwszych postaci, jakie spotkała to spacerujące figurki szachowe, ale nie gniewajcie się więcej nie napisze, bo książka wciąga od pierwszego rozdziału. Na waszą uwagę zasługują ilustracje, które są obłędne takie z dawnych lat, i to jest magiczne i nienachalne w tej książce. Wydawnictwo MG i tym razem postawiło na piękno doprawiając zawartość okładka taką jakby to był najcenniejszy materiał co daj książce taki luksus. Jestem dumna, że mam w swojej kolekcji kontynuacje w tym samym wydaniu. Już widzę swoją Helenkę jak sama sięga po nią. Muszę jeszcze raz podkreślić, że książka przeznaczana nie tylko dla dzieci, ale i dorośli odnajdą coś dla siebie i tutaj mówię całkiem poważnie. Po pierwszej części sama widziałam, na co zwracała uwagę moja córka, a na co ja. Co ją śmieszyło, a co mnie, czego nie mogła zrozumieć i na odwrót. Zabawy co niemiara, a na zakończenie taki bonusik i na pewno zrobicie „ale jak?” „nie noo” czy coś w tym stylu… Mam nadzieję, że kiedyś powstanie audio. Polecam całym sercem.