Długa noc - Wojciech Chmielarz

Na tę książkę czekałam jak na upragniony przez dzieci śnieg w grudniu. Kto nie zna serii z komisarzem Jakubem Mortką niech mocno boję się w pierś i nadrabia, bo warto. Według mnie nie trzeba czytać kolejno, ale nasz komisarz od wiele przechodzi i widać zmiany w nim i jego otoczeniu, więc zapraszam na tom 1 „Podpalacz” (mój ulubiony tom), Ile to razy miałeś/łaś, tak że jednej nocy wszystko mogło się zdarzyć, a końca jak nie było tak nie ma?! Ja kilka razy w życiu tak miałam, więc tytuł 6 tomu mocno mnie zainteresował. Wracając do książki to tym razem w Komendzie Stołecznej Policji trwa przesłuchanie, które zapowiada się na długie, a świadek w sprawie o zabójstwo jeszcze nie wie, co go czeka. Po mieście grasuje seryjny morderca, którego jara zabijanie, a giną prostytutki i jedna z nich ma tej nocy swój dlaczego? Co jest powodem, że postanawia sprzedać swoje ciało? Jaki będzie Jej debiut? Co uwielbiam w tej serii? To, to że jest mnóstwo pojedynczych wątków, które łączą się na koniec w jedną całość co mnie zawsze zadziwia, bo nigdy nie mogę przewidzieć, kto, z kim i dlaczego. Opisów książki jest mnóstwo, więc gorąco zachęcam do przeczytania. Mortka ma już „dorosłe” (dla rodzica zawsze będą brzdącami) dzieci które zaczynają mieć swoje problemy i w tej części ojciec zmierzy się z jednym takim „problemem”, kłopotem? Jakie są relacje między matką a córką to wiem z własnego doświadczenia, ale autor fajnie nakreślił to, co spotkało tych dwoje. Ile jesteś w stanie poświęcić dla własnego dziecka to już sam sobie odpowiedz, więc i tutaj będzie się działo. Wielowątkowość, co rusz jakieś ciało i problemy rodzinne to według mnie to, co charakteryzuje tę część. Trochę czasu minęło i nasz komisarz musi przemyśleć kilka spraw, a ma co, i to jest super. Z całego serca polecam, bo na nudę tutaj nie ma co liczyć.

Wojciech Chmielarz, może nie moja miłość literacka, ale coraz bardziej zasługuje na moje zainteresowanie. Najnowsza propozycja o komisarzu Jakubie Mortce utwierdza mnie w tym fakcie. Mortka wraca na stare śmieci, a może nie takie stare, bo coś tam się zmieniło. Niekoniecznie będzie się mu to podobało, ale i jego praca nie wszystkim przypadnie do gustu. Będą nowe sprawy kryminalne, morderstwa i bardzo długa noc, nie tylko przed Jakubem. Jak zwykle Chmielarz w moich oczach nie jest tylko autorem kryminałów czy thrillerów. Jest też świetnym obserwatorem życia i to się czuje czytając jego książki. Każda jego powieść porusza wiele wątków (niekoniecznie kryminalnych) - obyczajowych, społecznych, psychologicznych. I to bardzo mi odpowiada w jego pisarstwie. "Długa noc" nie jest wyjątkiem choć ma bardzo wyraźnie zarysowany wątek kryminalny, to i tak możemy zaobserwować kunszt pisarski laureata Nagrody Wielkiego Kalibru w budowaniu całej otoczki niekryminalnej, która robi robotę. Oczywiście "Długą noc" polecam. Uspokajam jednocześnie, że raczej się nie pogubicie, bo swobodnie można czytać te części oddzielnie czy też nie po kolei. Jakub Mortka wrócił po czterech latach i czeka abyście go na nowo poznali.

Tym razem wyjątkowo fabuła nie jest bezpośrednią kontynuacją historii z poprzednich tomów. Minęło kilka lat, a Mortka wraca z pracy w Brukseli. Sucha jest już jego zwierzchniczką, a kadry policyjne sporo się pozmieniały. Ale ciemny świat zbrodni jest wciąż tym, w czym komisarz odnajduje się najlepiej - a przed nim jedna z najdłuższych i najtrudniejszych nocy w życiu. Podobało mi się, jak upływ czasu wyraznie odbił się na bohaterach - sporo się wydarzyło, sporo zmieniło, nawet Mortka wydaje się już nie byc aż tak szaleńczy, jak wcześniej w działaniach (choć nadal potrafi pokazać impulsywny charakter), kawa nie musi być słodka, a i rzeczywistość przeszła sporo przemian. Akcja toczy się w środku pandemii, więc i ciekawe było książkowe spojrzenie bohaterów na ten temat. Sporo przewija się tu wątków dotyczących LGBTQ, szczególnie w pryzmacie coming outu i reakcji rodziny - wiele przemyśleń i wniosków było bardzo wartościowych. Śledztwo jak zawsze wciągające i, zważywszy że cala akcja to jedna noc (i co nieco wplecionych wstawek wspomnieniowych), to było szczególnie dynamicznie - w tej czesci nie ma ani chwili na złapanie oddechu, wydarzenia pędzą i nie pozwalają się oderwać przy kolejnych wątkach