Partyzant, czyli sztuka prowadzenia pomyślnie... - Mihaly Lajos Jeney
Spis treści:
Wstęp (Mikołaj Piotr Borkowski)
Nota redakcyjna
Słowniczek
Bibliografia
Mihly Lajos Jeney
PARTYZANT, CZYLI SZTUKA PROWADZENIA POMYŚLNIE WOJNY PODJAZDOWEJ WEDŁUG ZWYCZAJU WIEKU TERAŹNIEJSZEGO
Do Czytelnika
I. O korpusie partyzanta
II. O przymiotach, które partyzant mieć powinien
III. O wybieraniu rekrutów, ich stroju i broni
IV. O wybieraniu koni i ich narzędziu
V. O mustrze
VI. O subordynacyji
VII. O bezpieczeństwie, które zachować trzeba podczas marszów sekretnych
VIII. O wybieraniu i wystawianiu straż czyli poczt i o ich wyciągającym bezpieczeństwie utrzymania się w nich
IX. O przynależytej ostrożności i dopilnowaniu się podczas objażdżdki miejsc, czyli rekognoskowania
X. O podchwyceniach, czyli nagłych napadnieniach
XI. O zasadzkach
XII. O rejteradzie czyli cofaniu wojska
XIII. O prędkich sposobach, któremi można zabiegać chorobom najzwyczajniejszym w wojskach letkich podczas kampanii trafiającym się
XIV. O sposobach pewnych ratowania i uzdrowienia koni, których choroby i przypadki zwykły zazwyczaj opóźniać czynienie służby w kampanii
Planty
O książce:
Mihly Lajos Jeney urodził się w roku 1723 lub 1724 w Siedmiogrodzie, w szlacheckiej rodzinie wywodzącej się z Gyr. Służbę wojskową zaczął w wojnie austriacko-osmańskiej w latach 1737-1739. Później walczył w wojnie o sukcesję austriacką (1740-148), w trakcie której przeszedł na służbę francuską. W 1754 był kartografem armii Renu, później walczył w wojnie siedmioletniej (1756-1763), najpierw w armii francuskiej, potem w pruskiej. Później wrócił na służbę austriacką, gdzie dosłużył się rangi generała. Zmarł w Peczu, w roku 1797.
Największą sławę zdobył sobie jednak nie tyle w boju, co jako autor najbardziej chyba znanego dzieła o małej wojnie, jakie powstało w XVIII wieku.
Napisane po francusku, jeszcze z życia autora doczekało się tłumaczeń na angielski, niemiecki i polski. To ostatnie tłumaczenie wydane w czasie konfederacji barskiej mamy czytelnikowi zaszczyt przedstawić.
Osiemnastowieczna petite-guerre nie do końca jest tym, co zwykło się obecnie uważać za działania partyzanckie. W większym stopniu przypomina modus operandi współczesnych komandosów. Projektowany przez Jeneya korpus partyzanta, jest niewielkim, mobilnym oddziałem przeznaczonym do operowania za liniami nieprzyjaciela dokonywania zwiadu, szarpania linii zaopatrzenia, zajmowania twierdz z zaskoczenia, niespodziewanych ataków na tyły wroga, po których następuje szybki, lecz uporządkowany odwrót
O autorze:
Mikołaj Piotr Borkowski w 2023 obronił na Uniwersytecie Warszawskim rozprawę doktorską pt. Konfederacja barska w świetle korespondencji Józefa Zaremby. Zajmuje się również dziejami orientalistyki w Polsce przedrozbiorowej, obrazem świata pozaeuropejskiego w nowożytnej Europie i historią medycyny, zaś jego ulubionym źródłem historycznym jest Liber Generationis Plebeanorum, Waleriana Nekandy Trepki. Prócz tego próbuje pisać literaturę piękną.
EAN: 9788368461381
Spis treści:
Wstęp (Mikołaj Piotr Borkowski)
Nota redakcyjna
Słowniczek
Bibliografia
Mihly Lajos Jeney
PARTYZANT, CZYLI SZTUKA PROWADZENIA POMYŚLNIE WOJNY PODJAZDOWEJ WEDŁUG ZWYCZAJU WIEKU TERAŹNIEJSZEGO
Do Czytelnika
I. O korpusie partyzanta
II. O przymiotach, które partyzant mieć powinien
III. O wybieraniu rekrutów, ich stroju i broni
IV. O wybieraniu koni i ich narzędziu
V. O mustrze
VI. O subordynacyji
VII. O bezpieczeństwie, które zachować trzeba podczas marszów sekretnych
VIII. O wybieraniu i wystawianiu straż czyli poczt i o ich wyciągającym bezpieczeństwie utrzymania się w nich
IX. O przynależytej ostrożności i dopilnowaniu się podczas objażdżdki miejsc, czyli rekognoskowania
X. O podchwyceniach, czyli nagłych napadnieniach
XI. O zasadzkach
XII. O rejteradzie czyli cofaniu wojska
XIII. O prędkich sposobach, któremi można zabiegać chorobom najzwyczajniejszym w wojskach letkich podczas kampanii trafiającym się
XIV. O sposobach pewnych ratowania i uzdrowienia koni, których choroby i przypadki zwykły zazwyczaj opóźniać czynienie służby w kampanii
Planty
O książce:
Mihly Lajos Jeney urodził się w roku 1723 lub 1724 w Siedmiogrodzie, w szlacheckiej rodzinie wywodzącej się z Gyr. Służbę wojskową zaczął w wojnie austriacko-osmańskiej w latach 1737-1739. Później walczył w wojnie o sukcesję austriacką (1740-148), w trakcie której przeszedł na służbę francuską. W 1754 był kartografem armii Renu, później walczył w wojnie siedmioletniej (1756-1763), najpierw w armii francuskiej, potem w pruskiej. Później wrócił na służbę austriacką, gdzie dosłużył się rangi generała. Zmarł w Peczu, w roku 1797.
Największą sławę zdobył sobie jednak nie tyle w boju, co jako autor najbardziej chyba znanego dzieła o małej wojnie, jakie powstało w XVIII wieku.
Napisane po francusku, jeszcze z życia autora doczekało się tłumaczeń na angielski, niemiecki i polski. To ostatnie tłumaczenie wydane w czasie konfederacji barskiej mamy czytelnikowi zaszczyt przedstawić.
Osiemnastowieczna petite-guerre nie do końca jest tym, co zwykło się obecnie uważać za działania partyzanckie. W większym stopniu przypomina modus operandi współczesnych komandosów. Projektowany przez Jeneya korpus partyzanta, jest niewielkim, mobilnym oddziałem przeznaczonym do operowania za liniami nieprzyjaciela dokonywania zwiadu, szarpania linii zaopatrzenia, zajmowania twierdz z zaskoczenia, niespodziewanych ataków na tyły wroga, po których następuje szybki, lecz uporządkowany odwrót
O autorze:
Mikołaj Piotr Borkowski w 2023 obronił na Uniwersytecie Warszawskim rozprawę doktorską pt. Konfederacja barska w świetle korespondencji Józefa Zaremby. Zajmuje się również dziejami orientalistyki w Polsce przedrozbiorowej, obrazem świata pozaeuropejskiego w nowożytnej Europie i historią medycyny, zaś jego ulubionym źródłem historycznym jest Liber Generationis Plebeanorum, Waleriana Nekandy Trepki. Prócz tego próbuje pisać literaturę piękną.
EAN: 9788368461381