Na litość boską! - Mateusz Glen

Tym razem słynna Ciotka rusza na coroczną pielgrzymkę do Częstochowy. Drobne przeszkody po drodze nie psują jej nastroju i pary w nogach... do czasu, aż okazuje się, że ktoś ukradł słynny, święty obraz! No toć tak nie może być! Ciotka musi znowu wcielić się w detektywa i znaleźć złodziei! Zwieńczenie cioteczkowego cyklu to istna perełka w ciągu niedawnych sukcesów naszej bohaterki. W końcu misja na tak wielką skalę, jak ratunek najcenniejszego obrazu z Częstochowy to już nie lada heroizm! I tak właśnie toczy się ta fabuła. Po trochu pielgrzymkowe przeboje, gdzie nie brakuje przewracania oczami na Beatę, zachwytów nad Kubusiem, śpiewów, odcisków i radosnego ducha. A po trochu też i śledztwo z przymrużeniem oka, niebezpieczeństwami i nieoczekiwanymi zwrotami akcji. Całość znakomicie zbalansowana w lekkim, pozytywnym klimacie, świetnym poczuciu humoru i wciągającym wątku śledczym z nietuzinkowym pomysłem. Ciotkę z każdą jej przygodą uwielbiam coraz bardziej. Jej tak urocze gafy językowe, bezkompromisowe dążenie do celu, wady, które momentalnie wybaczamy, bo wielkie serce i spryt wynagradzają wszystko! To prawdziwa diwa wśród ciotek tego świata, która gdzie nie trafi, tam narobi zamieszania i zostanie zapamiętana na długo. Humor humorem, ale i nie brakowało tu kilku bardziej wzruszających momentów i przemyśleń. Nasza bohaterka bowiem i potrafi refleksyjnie, z dużą dozą inspirującej dojrzałości, podejść do danych sytuacji. A relacja z Tadkiem jest tu na czele wśród wątków, które zostawiają czytelnika z miłym ciepłem na sercu. "Na litość boską!" to podróż czytelnicza, którą zapamiętacie na długo. Gwarantowane sporo uśmiechu, komicznych gagów, porywających przygód i takiego rodzinnego ciepełka, jakim tylko te najukochańsze ciocie potrafią obdarzać. Mimo iż to ostatni tom trylogii i że nadal mamy mnóstwo rolek autora z perypetiami cioteczki, to mam nadzieję, że jeszcze książkowo Ciotka wróci w jakiejś formie, po którą wówczas z przyjemnością sięgnę. A Wam polecam ten tytuł, bo czytanie go to sama frajda 😊

Toć droga z Gdyni do Częstochowy daleka, wiadomo. Zwłaszcza gdy wyrusza się w nią w pielgrzymce. Nie straszne pęcherze, żar lejący z nieba, burze, niegościnni mieszkańcy mijanych miejscowości, noclegi w namiotach... żmije i huligani w wypasionych furach. Ale co kiedy intencji kupa, a ktoś nagle postanowi ukraść cudowną ikonę. W białych rękawiczkach, po cichu, bez świadków. Tak nie może być i wiadomo, Ciotka bierze sprawy w swoje ręce, bo kto jak nie ona. Złodzieje strzeżcie się, oto nadchodzi ona cała na...czarno ?? Znając Tę jedyną ciotkę z internetów, lubiąc jej poczucie humoru, dystans do siebie i innych, nie mogłam nie skorzystać z okazji i nie przeczytać tej książki. Trzeciej już odsłony przygód Ciotki, która niczym najlepszy detektyw tropi złoczyńców. Toż to nie jej wina, że gdzie ona tam kłopoty i sprawy do rozwiązania. Tym razem w towarzystwie Beaty wyrusza w pieszą pielgrzymkę. Kto na takowej był potwierdzi, że przygody Ciotki nie zostały wzięte z kapelusza. Tyle włożonego trudu, tyle przygotowań i tyle intencji, a tu ktoś miał czelność ukraść cel jej wędrówki. Pełna humoru, zabawnych sytuacji, nieoczekiwanego zwrotu akcji i ciekawego zakończenia powieść do przeczytania dla rozrywki i odstresowania. Rasowy kryminał to to nie jest, a humor autora albo się lubi albo nienawidzi. Ja należę do tej pierwszej grupy i była to dla mnie dobra lektura.