Czarny Młot T.8 Koniec - Jeff Lemire, Ward Malachi

Seria "Czarny Młot" zaczynała jako powiew świeżości – nietypowa grupa "superbohaterów" zamiast pelerynowego blichtru. Bohaterowie to nie ikony, ale targane paranoją, stratą i wątpliwościami postacie. Każdy z mieszkańców Farmy jest niezwykle ludzki, nawet jeśli swoim humanizmem przypomina o własnych najgorszych wadach. Lemire, jak zawsze, mistrzowsko wydobywał esencję superbohaterstwa – nie z epickich bitew, ale z ludzkich słabości. Uniwersum Czarnego Młota to ciekawy świat i Lemire stworzył coś, co mogło wyjść jedynie spod ręki artysty jego klasy. Niestety gdzieś w połowie drogi autorowi (lub wydawcy by dodatkowo zmonetyzować sukces) zachciało się więcej i w efekcie artyzm gdzieś uleciał. W niektórych tomach prawie nic się nie działo, kiedy w innych fabuła leciała na łeb na szyję. Całościowo jednak była to fajna przygoda: myślę, że wiele by zyskała, gdyby kolejne tomy ukazywały się szybciej. Oceniając jednak całość z perspektywy ostatniego tomu, muszę powiedzieć, że była to przyjemna, choć nierówna przygoda do której mimo wszystko na pewno będę wracał.