Cała prawda o rodzinie - Lisa Scottoline

Rodzina… z jednej strony daje siłę i może być nieocenionym wsparciem. Z drugiej zaś może być zarzewiem złych wspomnień, traum i niekończących się kłótni. Bo czasem ci najbliżsi ranią najbardziej… TJ. to czarna owca rodziny Devlin. Nie ukończył studiów, zmaga się z alkoholizmem, był skazany… jego życiorys nie jest pochlebny i nie sprzyja zaufaniu. Jednak są ludzie, którzy potrzebują spaść na samo dno, by zrobić coś wartościowego ze swoim życiem. Lecz czy TJ. jest takim typem człowieka? „Cała prawda o rodzinie” to powiedziałabym powieść obyczajowa z nutą kryminału. Choć teoretycznie fabuła toczy się wokół najpierw zniknięcia, a potem zabójstwa mężczyzny i sprawa niczym kula śnieżna, wraz z rozwojem historii, nabiera coraz więcej warstw, to w mojej ocenie najistotniejsze są wątki poboczne. Autorka genialnie, za pomocą głównego bohatera, pokazuje jak błędy przeszłości ciągną się za człowiekiem i jak trudno jest odbudować zaufanie – nawet najbliższych. Jak przypięte niegdyś łatki trzymają się danej osoby i niełatwo się ich pozbyć – w znaczeniu zarówno pozytywnym, jak i negatywnym. Wielokrotnie irytowało mnie podejście ludzi do TJ.`a, ocenianie go przez pryzmat jego błędów, brak wiary w to, że może być wartościowym człowiekiem i o siebie zawalczyć. To naprawdę ciekawie obrazuje jak łatwo nam oceniać innych. Kolejny ważny wątek to ten dotyczący alkoholizmu, który został tu ukazany bardzo realnie, ukazując destrukcyjny wpływ nałogu na życie, ale także, obrazując codzienną walkę z uzależnieniem, bez względu na to ile dni upłynęło w trzeźwości. Istotny aspekt to także portret rodziny, teoretycznie szanowanej i na poziomie, jednak niewolnej od błędów wychowawczych, staczania się jednostek i nietrafnych ocen. Scottoline umiejętnie na przykładzie Devlinów wskazuje jak zbytnia pobłażliwość może zaślepiać, dając jednak nadzieję, że zawsze można zawrócić ze źle obranych ścieżek, także tych rodzicielskich. I choć miłośnicy kryminału może nie znajdą tu historii na najwyższym poziomie, mrożącej krew w żyłach i zapewniającej ogrom akcji, to jednak warstwa obyczajowa broni się sama i nadaje powieści dużej wartości.