Jedna wrona smutek wróży - Christopher Barzak

Adam to niczym nie wyróżniający się nastolatek, który stara się zwyczajnie przetrwać – zarówno w domu, jak i w szkole. Nie ma bliskich przyjaciół, jego rodzice często się kłócą, a brat nawet nie próbuje udawać, że go toleruje. Chłopak nigdy nie sprawiał większych problemów, stąd nikt nie próbował kontrolować jego i jego poczynań. Jednak wszystko ma swój kres, gdy dochodzi do niespodziewanej śmierci Jamie`go – dla Adama rozpoczyna to długą drogę w dół, z której nie potrafi zawrócić. Czy w porę się opamięta? „Jedna wrona smutek wróży” teoretycznie skierowana jest do młodzieży, natomiast własne refleksje z niej wyciągną także osoby ceniące realizm magiczny, dobrą warstwę psychologiczną w kreacji bohaterów, czy odrobinę melancholii. To także ciekawe wejrzenie w umysł i postrzeganie świata przez nastolatka, które mogą docenić dorośli. Choć nawiązanie więzi z duchem nie jest wątkiem oryginalnym to jednak sposób jej ukazania przez Balzaka zdecydowanie zasługuje na uwagę. Buduje on wokół wydarzeń intrygujący, momentami mroczny klimat, ukazując jak łatwo młodym ludziom jest się zagubić, a dorosłym zignorować pierwsze niepokojące oznaki. Choć z uwagi na elementy nadprzyrodzone łatwo przypisać książkę do fantastyki to reprezentuje ona sobą o wiele więcej, czerpiąc z thrillera psychologicznego, grozy, ale i literatury pięknej. I właśnie ten miks gatunkowy, połączony z emocjonalną narracją głównego bohatera oraz trudnymi tematami, z jakimi przychodzi mu się mierzyć sprawia, że książka jest jedyna w swoim rodzaju, ale i pozostawia z mnóstwem wartościowych przemyśleń. Autor zabiera nas do trudnego, pełnego samotności, niezrozumienia, obojętności i mroku świata, który potrafi przytłoczyć, a fantastyczne elementy, wbrew pozorom, nie odbierają treści realizmu i mocy, pozwalając doszukiwać się kolejnych alegorii i ukrytych znaczeń. Gwarantuję, że ta pozycja nie zawiedzie każdego, kto ceni lekturę pozostawiającą po sobie ślad.