Silent Vows - Jill Ramsower

Wbrew pozorom nie jest łatwo stworzyć dobry romans mafijny, który ukaże przekonujący rozwój relacji, oprze się schematom, będzie zawierał w sobie mroczne odzwierciedlenie niebezpiecznego świata, a na dodatek porwie czytelnika zgrabną i wciągającą narracją oraz nieprzewidywalną fabułą. Czy tutaj to się udało? Noemi od wypadku, w którym brała udział, żyje pod pilnym okiem swojego ojca. W wyniku traumy przestała mówić, nie może nigdzie wyjść bez ochrony, a każdy dzień w domu może szybko przemienić się dla niej w piekło. Jedyne, co powstrzymuje ją przed ucieczką, to jej młodszy brat. Jednak przed małżeństwem nie da się uciec. Zwłaszcza gdy mężem ma zostać władczy i szalenie niebezpieczny Irlandczyk z przeszłością krwawą i brutalną. „Silent Vows” to na pewno nie najlepsza książka o zabarwieniu mafijnym, jaką czytałam, jednak, choć nie sprawiła, że ją pokochałam i nie odebrała tchu, to spędziłam z nią naprawdę przyjemny czas. Kreacja bohaterów oraz ich przeszłości to coś, co wyróżnia tę historię – Noemi na własnej skórze przekonała się, jak okrutna jest mafia, a Conner został adoptowany, więc to nie więzy krwi zapewniły mu pozycję w środowisku. Mieszanka irlandzko-włoskiej mafii też dodaje oryginalności fabule, podobnie jak skomplikowana sytuacja rodzinna głównej bohaterki. Pióro Ramsower jest lekkie i całkiem przyjemne w odbiorze, choć nie porywa w swe objęcia tak, jak dzieje się to u niektórych Autorów. Cała powieść natomiast nie jest zbyt mroczna, co może być zaletą dla rozpoczynających swą przygodę z gatunkiem, jednak mi zabrakło tego mocniejszego odcienia mafii, porachunków i uczucia zagrożenia. Relacja głównych bohaterów jest przekonująca mimo szybkiego tempa, a Conner ma w sobie coś, co sprawia, że daje poczucie bezpieczeństwa, choć zabrakło mi głębszego wejrzenia w ten rodzący się związek. Książka sprawdziła się jednak doskonale jako odskocznia od rzeczywistości i dam jeszcze szansę Autorce w kolejnym tomie, bo ciągle wierzę, że bracia Byrne mogą mnie jeszcze czymś zaskoczyć.