Synowie jednego ojca - Konrad Makarewicz

Dwaj bracia. Krzysiek, mieszkający w mieście, ma dobrze płatną pracę, partnerkę i dziecko, jedynym problemem jest schorowana babcia. Przemek, zajmujący się kłusownictwem, mieszkający z dala od innych w starym rodzinnym domu, razem z żoną bezskutecznie stara się o dziecko. Dwaj różni, także pod względem charakterów, a jednak łączą ich więzy krwi. Czy będą wystarczającym argumentem kiedy wszystko się posypie i nie będzie już do kogo pójść? Czy wszystko da się przebaczyć? Książki autora, chociaż w sumie przeczytałam dopiero drugą, a w swoim dorobku ma jak narazie trzy, kryją w sobie głębię. Mocno wnikają w umysły bohaterów, pokazując ich psychologiczne aspekty. Tym razem mamy dwóch braci, którym życie różnie się poukładało. Jeden ma wszystko, a drugi o cokolwiek musi walczyć. Już od dzieciństwa ojciec faworyzował jednego nie bacząc na to jak destrukcyjnie wpłynie to na przyszłość ich obu. Traumy z młodości nie odpuszczają tak łatwo, wracają w najmniej spodziewanym momencie, a niesnaski między rodzeństwem tylko się pogłębiają. Każdy z bohaterów staje przed ciężkimi moralnymi wyborami i niekoniecznie idzie w tę stronę co trzeba. Potem pozostaje tylko żal, plucie sobie w twarz i wpadnięcie w spiralę nałogów. Dobrze kiedy jest ktoś, kto wyciągnie pomocną dłoń... Podobało się mi także to,że autor w fabułę wplótł postać, którą już znam z poprzedniej książki, a którą to jeden z braci spotyka na pogrążonej wojną,Ukrainie. Myślę,że niektórzy już się domyślą o kogo chodzi. Kolejna dobra książka dla osób, które szukają czegoś więcej w literaturze obyczajowej.