Napastnik (barwione brzegi) - Ana Huang

W Europie, ku niezrozumieniu Amerykanów, dla wielu piłka nożna to świętość. Ale czy któryś z zatwardziałych kibiców zdaje sobie sprawę, ile pracy kosztuje bycie ponadprzeciętnym piłkarzem? Asher, utytułowany napastnik, lubuje się w kontrowersji. Udział w wyścigach samochodowych, nieoczekiwana zmiana barw drużyny, wybuchowy charakter i brak stałości w uczuciach to pożywka dla prasy. Scarlett to żywioł, z którym trzeba się liczyć, szuka ukojenia w balecie, choć sama już nie występuje. Nie bez powodu piłkarzy unika jak ognia… a jednak zmuszona do pracy z jednym z nich przekonuje się, że nie wszyscy są tacy źli, jak myślała. „Napastnik” rozpoczyna nową serię Any Huang, która zawładnęła moim sercem przy okazji innych cykli. Fani jej pióra nie zawiodą się, bowiem i w tej pozycji znajdą okazjonalne wzmianki o swoich ukochanych bohaterach. Jednak teraz zabiera nas do nieco odmiennego świata, nieustannie jednak niosąc odrobinę refleksji. Autorka porusza tu temat trudnego życia w blasku reflektorów, nadmiernej presji, samotności wśród ludzi, choroby przewlekłej, czy tego, jak trudno bywa pogodzić się z przeszłością. I choć romans gra tu pierwsze skrzypce i zapewnia to, co niezbędne – emocje, namiętność czy realny rozwój uczuć, to nie jest to jedyny wątek książki, co cenię. Nie zawodzą także bohaterowie, wykreowani ciekawie, niosący własny bagaż doświadczeń i skrywający całkiem sporo za przywdzianymi dla świata maskami. Nie zabraknie tu także sportowych emocji i sportretowania ciekawej strony zawodowych potyczek piłkarskich. I choć były momenty, w których powieść traciła tempo, a ja odczuwałam odrobinę znużenia i uważam, że odebranie jej krztyny z objętości zadziałałoby na jej korzyść, to finalnie i tak spędziłam z nią naprawdę dobry czas. A fani romansów, z którymi można spędzić kilka wieczorów powinni być usatysfakcjonowani lekturą.