Między końcem a początkiem - Jojo Moyes

Czasem człowiek ma wrażenie, że w jego życiu wszystko się wali. Nic nie jest takim, jakie powinno, wokół panuje chaos i nijak daje się go ogarnąć. Trudno wtedy uwierzyć, że po najgorszej burzy zawsze wychodzi słońce. Ale czy nie na tym polega życie? Lila nie znajduje się w najlepszym momencie swojego życia. Nie ma żadnej weny do pisania, a jej finanse nie są zadowalające. Jej córki wymagają uwagi, były mąż układa sobie życie z kobietą, którą niemal codziennie musi widywać, a dom wymaga pilnych remontów, na które jej nie stać. Dodatkowo po śmierci mamy stanowi jedyne oparcie dla swojego ojczyma, a po latach nieobecności, pojawia się jej ojciec. Czy może być gorzej? Może! Los zsyła jej bowiem jeszcze dwóch mężczyzn, którzy wprowadzają kolejne zawirowania. Lila błądzi, potyka się, ma momentami dość, brakuje jej sił i pomysłów nad ogarnięciem życiowego chaosu. Ale z pomocą bliskich przecież nie ma rzeczy niemożliwych. „Między końcem a początkiem” to książka poruszająca bardzo aktualne problemy, z którymi musi się mierzyć wiele kobiet po czterdziestce. Mogłoby się wydawać, że ich życie jest już poukładane i płynie na fali spokojnych mórz, jednak nic bardziej mylnego. Nieoczekiwane rozstania, samotne rodzicielstwo, strata bliskich osób, próby odnalezienia się na nowo w randkowym świecie, bycie kotwicą dla swojej małej rodziny… to może być wyczerpujące. I wiele kobiet może utożsamiać się z główną bohaterką. Moyes nie lukruje rzeczywistości, nie robi z Lily postaci idealnej, wręcz przeciwnie – daje jej życie dzięki jej pomyłkom, emocjonalnym zachowaniom i nieudolnym próbom sprostania rzeczywistości. To nie tylko opowieść o dojrzałej kobiecie, która próbuje poukładać swój świat. To także historia dotykająca problemów z dorastaniem, prób uporania się z błędami przeszłości i odpokutowania za nie, życiu z żałobą w sercu. Autorka przypomina, że nie ma określonego wieku, by zbudować swój mały świat na nowo, że czasem, wbrew pozorom, lepiej to zrobić, niż tkwić w pogrążającej nas rzeczywistości, że nie ma granicy dla miłości, która może pojawić się na każdym etapie życia i że wybaczenie jest częścią bycia człowiekiem, który bardzo często prędzej czy później sam będzie go potrzebował. Refleksyjna, momentami zabawna w swoim chaosie, życiowa i pozostająca na długo w myślach – taka jest ta książka. I z czystym sumieniem polecam ją każdemu, kto chce wynieść z lektury coś więcej niż tylko dobre wrażenia z lekkiego pióra Autora.