Wąż i włócznia T.2 Pusty dom - Hub

Drugi tom Węża i włóczni udowadnia, że Hub nie rzucał słów na wiatr. Tu nie ma już miejsca na nieśmiałe wprowadzenia – fabuła nabiera tempa, a emocje gęstnieją z każdą stroną. Oko Włócznia, który już w pierwszym tomie dał się poznać jako postać wielowymiarowa, teraz wchodzi na jeszcze trudniejszy szlak. Tym, co ponownie robi ogromne wrażenie, jest świat przedstawiony. Hub nie tylko rysuje: on projektuje cywilizację, tworzy ją od podstaw. Mamy tu cały wachlarz kultur, rytuałów, struktur społecznych i codziennych praktyk, które składają się na tętniące, autentyczne uniwersum. Według mnie graficznie komiks jest niezmiennie rewelacyjny. Hub łączy organiczną ekspresję z geometryczną dyscypliną. Jego kreska momentami przypomina mi rytuał – powtarzalna, niemal ceremonialna, a jednocześnie pełna detalu. To sztuka, która nie próbuje być ładna dla samej formy, ale zawsze służy opowieści. Moim zdaniem kolorystyka jest bardziej stonowana niż w pierwszym tomie, co świetnie współgra z cięższym emocjonalnie tonem tej części. Dla fanów serii – obowiązkowy. Dla nowych – dobry moment, by zacząć, o ile lubią narracje wymagające uwagi i skupienia. Bo tego nie da się czytać z doskoku. Trzeba wejść w ten świat po szyję. I warto :)