5 grudniów - James Kestrel

7 grudnia 1941 roku II Wojna Światowa przybrała nieco innego wymiaru – to wtedy miał miejsce atak Japonii na Pearl Harbor, amerykańską bazę lotnictwa na Hawajach. Tym sposobem Stany Zjednoczone zostały częścią walk, a niespodziewany nalot sprawił, że poniosły wiele strat. Nie bez powodu do dziś Pearl Harbor stanowi doskonały materiał dla filmowców i Autorów książek. Joe McGrady, były wojskowy, próbuje wieść stateczne życie na Hawajach, pracując w tamtejszej policji. Wycofany, nie spoufala się ze współpracownikami, stąd też niechętnie oddaje mu się sprawę podwójnego zabójstwa. Choć każdy jest szalenie świadomy jego umiejętności i niebanalnego umysłu to w takiej pracy chodzi często o coś więcej. Zwyczajna z pozoru sprawa, choć ewidentnie brutalna, szybko urasta do najwyższej rangi, by zmienić bieg życia Joe w kierunku, o którym nawet nie śmiał myśleć, że podąży. Czekają go Hongkong i Tokio w niełatwych czasach, gdy wojna dociera do Stanów, atak na Pearl Harbor wstrząsa wszystkimi, a on uwikłał się w porachunki, które wydaje się go przerastać. „5 grudniów” została obsypana nagrodami, a poleca ją sam Stephen King i po lekturze śmiało mogę stwierdzić, że te wszystkie zachwyty nie są przesadzone. Sama książka mogłaby stanowić genialny scenariusz filmu, który w odpowiednich rękach stałby się prawdziwą perełką kinematografii. Główny bohater to intrygująca postać, jakby skazany przez los na górę cierpień i niepowodzeń, a także ścieżek życia przybierających nieoczekiwane zakręty. W tym swoim smutku i częstej samotności nie traci on jednak chęci wymierzenia sprawiedliwości, jego słowo wiele znaczy, jest lojalny tym, którzy stali mu się bliscy i zyskuje sympatię, być może częściowo przez to, że jest postacią nieco tragiczną. Nie można mu jednak odmówić realizmu, nie jest niezniszczalny jak to często w fikcyjnych powieściach bywa, a jego rys obyczajowy jest dużą zaletą fabuły podobnie jak delikatnie nakreślone tło miłosne. Kolejnym ważnym elementem jest ten historyczny, który znajdziemy w powieści, bo choć nie wysuwa się on na pierwszy plan idealnie dopełnia fabułę, stanowi też kanwę do dalszego poszerzania wiedzy o tym etapie wojennych poczynań, bo sposób jego przedstawienia ciekawi. Kestrel nie zapomina w tej wojennej zawierusze o tym, co najważniejsze, czyli o ludziach, którzy ponieśli stratę i doznali cierpienia, co jeszcze lepiej uwydatnia emocje udzielające się czytelnikowi. Sama fabuła zaskakuje, na próżno zgadywać jej kolejnych zakrętów, czy rozwiązania pierwotnej sprawy. Wraz z bohaterem udajemy się w podróż zdecydowanie niezapomnianą i wymagająca, zaskakującą swym obrotem wielokrotnie, ale i wciągającą w wir wydarzeń. To także zasługa doskonałego warsztatu Kestrela, który umiejętnie prowadzi czytelnika, posiada lekkie i plastyczne pióro i może pochwalić się precyzją w kreacji historii, której często na próżno doszukiwać się u innych Autorów. Jestem pod wrażeniem tej pozycji i zdecydowanie ją polecam każdemu, kto ceni naprawdę dobrze napisane książki.