Podpalaczka (barwione brzegi) - Stephen King

Miłość rodzica do dziecka to ten rodzaj uczucia, który potrafi przenosić góry. Ujawnia się zwłaszcza w momentach zagrożenia, ponieważ, by chronić najbliższą sercu osobę, człowiek nie cofnie się przed niczym. Zwłaszcza swoją latorośl, zrodzoną z miłości, związaną krwią i nadal niewinną. Świat wtedy może stanąć w płomieniach. Charlie nie jest zwyczajnym dzieckiem i było to wiadome dość szybko po jej narodzinach. Ośmiolatka posiada zdolność pirokinezy, którą wraz z wiekiem udaje jej się coraz lepiej kontrolować, jednak nigdy nie może być do końca pewna, kiedy się ujawni – zwłaszcza gdy w grę wchodzą silne emocje. Swoje nadprzyrodzone zdolności zawdzięcza rodzicom, uczestnikom teoretycznie niewinnego eksperymentu na studiach, który przybrał nieoczekiwany obrót. Agencja rządowa „Sklepik” niestety doskonale wie o ich sytuacji rodzinnej, co powoduje, że Charlie wraz z ojcem są zmuszeni do ucieczki. Ale jak długo można umykać organom, które śledzą każdy twój ruch? „Podpalaczka” to moje trzecie podejście do historii Kinga i albo w końcu dorosłam do jego twórczości, albo ta jego powieść odrobinę różni się od tych, które próbowałam poznać, bo muszę je uznać za udane. Akcja, choć rodem z dobrego filmu science fiction, nie pędzi i pozwala czytelnikowi powoli oswajać się z niecodziennym tematem medycznych eksperymentów. Powoli poznajemy przeszłość rodziców Charlie, która wiele rozjaśnia w teraźniejszej sytuacji rodziny, której jesteśmy naocznymi świadkami. King zadbał o to, aby poza ucieczką, która wprowadza sporo niepokoju do fabuły, pojawiło się tu też sporo elementów psychologicznych, które stanowią mocny punkt książki. Działania rządowych agentów wywołują sporo emocji, jednak nawet oni otrzymują swój rys charakterologiczny, co sprawia, że nie są tylko postaciami w tle, a ludźmi z krwi i kości, którym przyświecają własne cele. Ciekawie zostaje też zaprezentowany sam „Sklepik”, choć mimo imponującej budowy organizacji trudno zapałać do niej jakąkolwiek sympatią. Istotnym elementem dla całej historii, który uderza w czytelnika dość mocno, jest niezwykła miłość rodzicielska, prowadząca do ogromnych poświęceń i wyrzeczeń, a jednak piękna w swej czystości i co najważniejsze – wzajemna. Całość stanowi mieszankę niecodzienną, a jednak uderzającą specyficznym klimatem, a co najważniejsze wciągająca i zajmującą. Otwarte zakończenie pozostawia czytelnikowi pole do własnych interpretacji, co lubię i co przede wszystkim idealnie pasuje do prezentowanej historii. A to wszystko w pięknej oprawie, wydane z niezwykłą starannością, która cieszy także zmysł wzroku. Polecam!