Ptasie plotki - Julian Tuwim

„Ptasie plotki” to był wybór trochę z ciekawości – nie pamiętałam tego wiersza z dzieciństwa aż tak dobrze jak inne utwory Tuwima, ale coś mnie do niego przyciągnęło. I szczerze? To była bardzo dobra decyzja. Ten tekst jest tak pełen humoru i sprytu, że aż trudno się nie uśmiechać, czytając go dziecku. Tuwim jak zwykle genialnie operuje językiem – jest rytm, są zabawne rymy, a do tego cała historia o tym, jak ptaki sobie plotkują – to coś, co dzieci po prostu uwielbiają. Mój maluch był zachwycony – pytał o każdy ptasi gatunek, śmiał się z nazw, próbował naśladować głosy. A ja z przyjemnością widziałam, jak rośnie jego zainteresowanie językiem, jak chłonie nowe słowa, jak śledzi rozwój akcji. Ilustracje w naszej wersji książeczki też robią robotę – są barwne, ale nie przytłaczające, widać w nich dużo detali, które można omawiać z dzieckiem. Tekst wciąga nie tylko dzieci, ale i dorosłych – bo jest w nim mnóstwo aluzji, ukrytych znaczeń, które można zrozumieć na różnych poziomach. I to jest właśnie magia Tuwima – że jego poezja jest wielowarstwowa. U nas „Ptasie plotki” stały się pretekstem do rozmów o tym, czym są plotki, jak działają, czy są dobre – a to już lekcja nie tylko literacka, ale i życiowa. Polecam z czystym sercem – i dla dzieci, i dla dorosłych. : )