Jeszcze kiedyś zatańczymy - Julia Hantulik

Uwielbiam sięgać po debiuty polskich Autorek, zawsze towarzyszy temu dreszczyk ekscytacji, którego nie da się porównać z niczym innym. Czasem w trakcie lektury zdarza się, że całkowicie zapominam, że to dopiero narodziny twórczości pisarskiej i właśnie tak było w przypadku tej pozycji. Wakacyjna opowieść "Jeszcze kiedyś zatańczymy" wciągnęła mnie od pierwszych stron, skutecznie oderwała od otaczającego świata i wessała do starannie naszkicowanej rzeczywistości, czyniąc ze mnie naocznego świadka tej przyjemnej, choć przecież przejmującej historii. Ostatnie takie wakacje, rozpoczęcie nowego etapu w życiu, skomplikowane relacje towarzyskie i ogromny dylemat, dotyczący przyjaźni, która prawdopodobnie stopniowo przemienia się w coś głębszego… Czy warto postawić wszystko na jedną kartę, zaufać sercu i podjąć ryzyko? Filarem tej wyjątkowej, klimatycznej powieści są świetnie skonstruowani bohaterowie, zaznający kolejnych przemian, próbujący odnaleźć własne miejsce, miłość i szczęście. Nie sposób się z nimi nie utożsamić, ich historia angażuje wszystkie zmysły, szczególnie, iż bije z niej obezwładniający autentyzm. Postacie bowiem wchodzą w dojrzalszy wiek, kiedy to już muszą zmierzyć się z trudnymi wyborami i ich konsekwencjami, a każda decyzja pociąga za sobą określony skutek. Czytelnik z zapartym tchem śledzi poczynania Alicji i Mateo, dostrzega, jak na zmianę zbliżają i oddalają się od siebie, próbując odgadnąć, co jest właściwe. Czy wreszcie otworzą się na uczucie? A może nadal uparcie będą szukać szczęścia tam, gdzie go nie ma? "Jeszcze kiedyś zatańczymy" to niezwykle ciepła, przyjemna i urokliwa powieść młodzieżowa, idealna na zakończenie lata. Gwarantuję, że pokochacie nakreślonych nieszablonowych bohaterów już od pierwszych stron i będziecie im kibicować z całego serca. Ta powieść otuli was niczym ciepły kocyk i zafunduje niezapomniany relaks. Polecam gorąco!

„Jeszcze kiedyś zatańczymy” Julia Hantulik to książka idealna na chłodne jesienne wieczory, bo zdecydowanie wprowadzi w nasze życie nieco ciepła. Wspaniałe uczucie, które dojrzewa na naszych oczach pomiędzy dwójką przyjaciół, nabiera tempa i dojrzałości, uświadamiając czytelnikowi jak piękne i wartościowe jest to uczucie. Zgrana grupa przyjaciół, do której należy również Alicja i Mateo ma przed sobą najdłuższe wakacje w życiu. Trzymają się zawsze razem, wzajemnie wspierają i mogą liczyć na siebie niezależnie od sytuacji. Między Alicją i Mateo stopniowo jednak przyjaźń przeradza się w uczucie, które napawa ich jednak wielkimi obawami. Czy aby na pewno to uczucie ma szanse przetrwać, ale przede wszystkim, co się wydarzy, jeśli by im nie wyszło, czy przyjaźń całej paczki zostanie narażona na szwank? Wiele kłębiących się w głowach dylematów, które powodują obawy przed powiedzeniem na głos tego, co czują. „Jeszcze kiedyś zatańczymy” to niezwykle ciepła, bardzo przyjemna powieść, która jest literackim debiutem autorki. Ja z tym tytułem spędziłam wspaniały czas. Czyta się ją bardzo szybko, a poznani bohaterowie zostali wykreowani w taki sposób, że nie można nie obdarzyć ich sympatią! Ja polubiłam ich od razu, pozwolili mi samej przenieść się w lata mojej młodości i wspomnieć własne obawy przed mówieniem głośno o swoich uczuciach! Myślę, że ten tytuł idealnie sprawdzi się do czytania w jesienne wieczory, pod ciepłym kocykiem i w towarzystwie aromatycznej herbaty! Ja ze swojej strony bardzo serdecznie polecam, bo z pewnością miłośnicy gatunku będą zachwyceni! Myślę, że to świetny debiut i z wielką przyjemnością sięgnę po kolejne książki autorki! Dziękuję wydawnictwu za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki.

Czasem uczucie przechodzi zupełnie nieoczekiwanie dla nas samych i całkowicie zmienia nasz świat I jego postrzeganie. " Kocham ją. Kocham ją. Te słowa wirują mi w głowie i wiem, że to prawda. Gdy sie odsuwa, próbuje dość nieporadnie zetrzeć jej tusz z policzka. Ona sie śmieje, przez co rośnie mi Alicja i Mateo wraz z Kają , Oliwią i Filipem są maturzystami i wspólnie tworzą zgraną paczkę przyjaciół mogącą polegać na sobie w każdej sytuacji. Przed nimi najdłuższe wakacje w życiu i mnóstwo kluczowych decyzji do podjęcia. Letnie dni sprzyjają też podniesieniu temperatury we wzajemnych relacjach. Para głównych bohaterów zdecydowanie ze sobą kontrastuje, podczas gdy ona jest żywym srebrem , nie zamyka jej się buzia, uwielbia tańczyć i śpiewać, on jest raczej stanowany i zamknięty w sobie, przede wszystkim zaś nie lubi kontaktu fizycznego i dotyku drugiej osoby. Co było decydującym o tym czynnikiem? Czy młodzi ludzie dopuszczą do siebie myśl o tym, że wieloletnia zażyłość może zmienić się w coś głębszego? Czy związek zbudowany pod koniec liceum , a właściwie po jego ukończeniu może przetrwać rozpoczęcie studiów i zupełnie nowej codzienności? Z piórem Pani Julii zerknęłam się po raz pierwszy , jednak mogę powiedzieć, że jest w nim coś magicznego - niezwykła wręcz subtelność i stopniowo rozkwitająca młodzieńczą miłość sprawia,że w sercu czuje się przyjemne ciepło, bohaterów zaś szybko darzymy sympatią kibicując w rozstrzyganiu ważnych dla nich spraw. Oczywiście nie brakuje trudności i zawirowań jednak nie kipi tu od ich nadmiaru, co sprawia, że historia staje się dużo bardziej autentyczna i pełna wdzięku. Mimo,że jestem starsza od dwojga narratorów lektura była dla mnie bardzo przyjemna, nie dłużyła się i z przyjemnością obserwowałam zmiany jakie zachodziły w gronie szkolnych przyjaciół. Mam też cichą nadzieję, że autorka kiedyś powróci do tej fabuły, by przedstawić dalsze losy Ali i Mateusza.