Park sztywnych - Karolina Antczak

Takiej książki mi było trzeba! Co prawda jest krótka ale w tym wypadku to nie wada. Park sztywnych mogłabym zaliczyć do czarnej komedii z nutką satyry (choćby nazwiska bohaterów) i odrobiną kryminału (jest sprawa, jest denat). Mamy tru*a, śledztwo ale przede wszystkim masę śmiechu i komicznych wypadków. Sabina Miodek jest prokuratorką, która karierę zawdzięcza znajomościom ojca. Teraz zostaje zesłana do małej miejscowości by się wykazać i odkryć, kto i dlaczego zam*rdował księdza. Odkąd dojeżdża na miejsce zaczyna się dynamiczna (i komiczna) akcja. Ile ja się uśmiałam przy tej książce, to tylko ja wiem. Dawno nie czytałam czegoś takiego, co mnie totalnie wyluzuje a przy tym nie będzie tempe. Podoba mi się, że dzięki umiejscowieniu akcji w Polsce mogę sobie bardziej wyobrazić miejsca występujące w książce. Tym bardziej, że wspomniano o jeziorze Powidzkim, które się osuwa - w tym roku spędziłam tam długi weekend sierpniowy. Także umiejscowienie fabuły znam w większości, Gniezno, Poznań i okolice. I mimo, że nie było dla mnie zaskoczenia co do sprawcy to kompletnie nie ma to znaczenia i nie psuje odbioru. Pojawiło się kilka zwrotów akcji, które mogły nas zmylić i w pewnym momencie wątpimy czy słuszne są nasze podejrzenia a jednak na końcu wszystko jest jasne jak słońce. Cięte riposty, rywalizacja, tajemnice - to wszystko tu jest. A nawet mamy romanse chociaż nie takie jakie sobie wyobrażajcie. Początkowo niezbyt lubiłam Sabinę ze względu na wyniosłość ale z czasem zyskała w moich oczach jak ją bliżej poznałam. Komendant Psikuta (bez s!) za to od razu zyskał moją uwagę, swoim opanowaniem a jednocześnie przyjemnym usposobieniem i oczywiście także nie był pozbawiony poczucia humoru. Może jeszcze miało to coś wspólnego z torsem... Nie chcę za dużo mówić, bo książka jest krótka ale jeśli chcecie się pośmiać a przy tym pobawić w detektywa, który stosuje niekonwencjonalne metody, to ta pozycja będzie dla Was odpowiednia. Ja się bawiłam świetnie i cieszę się, że mogłam poznać twórczość autorki dzięki tej książce. Już sam tytuł mnie wołał i jak widać, słusznie.