Memoria - David Lagercrantz, Justyna Kwiatkowska

„Memoria” to bardzo dobrze napisany skandynawski kryminał. Jest w nim tajemnica, którą trzeba rozwiązać. Na dobrą sprawę nawet dwie, które poniekąd się ze sobą łączą. Dobrze wykreowani bohaterowie. Podczas czytania Rekke i Gabor bardzo kojarzyli mi się z Sherlockiem Holmesem i profesorem Moriartym. Rekke tak jak i Sherlock miał wyjątkowy dar dedukcji i tak jak detektyw wszech czasów miał problemy z uzależniającymi substancjami. Jednak „Memoria” to nie tylko sprawa kryminalna, autor w swojej książce porusza też wątki polityczne, problemy z odżywianiem i nadużywaniem leków. Podsumowując, po przeczytaniu tej książki, już teraz czekam na kolejny tom. Książkę czytało mi się bardzo dobrze, intryga bardzo mnie zaciekawiła i byłam ciekawa jak, to wszystko się rozwiąże. Myślę, że fanom autora „Memorii” polecać nie trzeba, a jeśli ktoś lubi historie ze wciągającą fabułą i dobrze wykreowanymi bohaterami, to zdecydowanie powinni oni sięgnąć po najnowszą książkę Davida Lagercrantz’a.

David Lagercrantz dał się poznać czytelnikom jako kontynuator wybitnej (moim zdaniem) trylogii „Millennium”, przedwcześnie zmarłego Stiega Larssona. Nie mnie oceniać, jak mu to wyszło, ani porównywać do pierwowzoru. Tym razem w nasze ręce trafia cykl, który Lagercrantz stworzył sam. Rekke&Vargas w tej chwili ma dwa tomy: „Człowiek, który wyszedł z mroku” (tom 1) i „Memoria” (tom 2). W obu spotykamy się z duetem można by rzec doskonałym – profesorem psychologii Hansem Vargasem oraz młodą, hardą i nie skażoną jeszcze zawodem policjantką Micaelą Vargas. Warto wspomnieć, że w ich przypadku następuje tak zwane zderzenie dwóch światów. Rekke to wykształcony i kulturalny przedstawiciel klasy wyższej, a Vargas jest reprezentantką nizin społecznych. Na całe szczęście dla mnie i dla innych osób, które nie czytały tomu pierwszego cyklu, można zasiąść do czytania bez znajomości wcześniej wymienionego tomu. Bo w sumie to, co łączy obie części, to dwójka głównych bohaterów. Jednak uważam, że zawsze lepiej poznawać cykle od początku – nigdy nie wiadomo jakie informacje przemycone, czasem niby niechcący przez autora, mogą się przydać później. Rekke i Vargas podejmują się wyjaśnienia zagadki nieżyjącej, a może żyjącej żony Samuela Lidmana. Zaginiona czternaście lat wcześniej i uznana za zmarłą, Claire Lidman, nagle pojawia się na zdjęciu znajomego Samuela. Rekke, który zawsze widzi więcej niż przeciętny człowiek, sądzi, że może jej grozić niebezpieczeństwo. Tym bardziej dobrze byłoby odnaleźć kobietę, jak najszybciej. Zapowiada się nie lada wyścig z czasem, co skutkuje dobrze nakręconą fabułą. Dodatkowo Micaela będzie miała trochę kłopotów z bratem kryminalistą, a córka Hansa wpadnie w tarapaty. I żeby nie było nudno i ciągle porównywalnie do doylowskiego Holmesa pojawi się Gabor Morovi, przestępca szyty na miarę profesora Moriarty’ego. Jak widać na nudę nikt raczej nie będzie narzekał. Zakończenie również powinno każdego zadowolić na tyle, że z chęcią sięgnie po trzeci tom cyklu, na który ja również czekam. „Memoria” to skandynawski, sensacyjny kryminał, w którym mamy wszystko, aby (chyba) wszyscy byli usatysfakcjonowani: świetnie prowadzone śledztwo, które „ogląda się” z ciekawością; tajemnice; bardzo dobrze skrojona intryga; odpowiednio stopniowane napięcie i dobre zakończenie. I jeszcze jedno – przeszłość, która zawsze ma znaczenie! Jeżeli lubicie Lagercrantza to nie trzeba Was specjalnie namawiać do lektury tego cyklu, a co za tym idzie, „Memorii”. Jeśli natomiast nie macie zbyt dobrego nastawienia do tego szwedzkiego pisarza, to może nadszedł ten moment, że należy dać mu szansę. Teraz nie pisze kontynuacji zaczętej przez kogoś innego. Zaczął pracę na swoje konto i może sprawdźmy, jak mu idzie, zanim wydamy ostateczny wyrok. Uważam, że nowy cykl z parą, która na pierwszy rzut oka może wydawać się niedobrana, jest strzałem w dziesiątkę. Sami się o tym przekonajcie.

Autor "Memorii" jest moim ulubieńcem po lekturze pierwszego tomu serii. Lagercrantz udowadnia swoje mistrzostwo w zaskakujących fabułach, prowadząc czytelnika przez historię mężczyzny przekonującego, że jego nieżyjąca żona wróciła. Wątek główny porywa, a bohaterowie są prawdziwi i fascynujący. Nie tylko kryminał, lecz również podróż przez społeczne tematy. Nawet jeśli nie czytaliście poprzedniej części, śmiało sięgnijcie po "Memorię" - niezależna i wciągająca!

David Lagercrantz to autor, który zasłynął przede wszystkim dokończeniem serii Millenium, kiedy Stieg Larsson niespodziewanie, nie dokończywszy pisania książki, nagle zmarł. Niemniej jednak nie jest to jedyne wielkie osiągnięcie autora. Niezależnie wydaje swoją serię Rekke&Vargas, której książka „Memoria” jest drugim tomem. Szwedzkie kryminały są jedyne w swoim rodzaju, utrzymują wysoki poziom, są zagadkowe i nie można się od nich oderwać. Zawarte w nich zagadki kryminalne są specyficzne, zagmatwane, a ich rozwiązanie zmusza do myślenia, a finalnie i tak zaskakuje! Ten gatunek jest jednym z moich ulubionych, dlatego tak wielka była moja radość, gdy dowiedziałam się, że będę miała okazję przeczytać drugi tom serii Rekke&Vargas, szczególnie że pierwszy mnie zaintrygował i zachwycił! Tym razem profesor Rekke oraz policjantka Vargas dostają nietypowe zlecenie od Samuela, który twierdzi, że na wakacyjnym zdjęciu przyjaciela z Wenecji widzi swoją żonę, która przed laty zaginęła, a później została uznana za zmarłą. Samuel nigdy nie poprzestał wierzyć w to, że jego żona żyje, ale jej życie jest zagrożone. Niemniej jednak im zdjęcie jest dogłębniej analizowane, tym więcej nieścisłości i niezgodności wszyscy w nim dostrzegają. Coraz więcej poszlak wskazuje również ogromne niebezpieczeństwo, które może dosłownie wisieć w powietrzu. Dla mnie książka jest świetna! Utrzymuje wysoki poziom napięcia, a jej zwroty akcji zaskakują. Autor połączył zarówno życie zawodowe głównych bohaterów, jak i prywatne, co nadaje książce więcej możliwości i zdecydowanie rozbudowuje wątki. Poza tym osobiście bardzo chętnie sięgam po te kryminały, które dają mi możliwość poznania osób prowadzących śledztwo również z tej prywatnej strony. Prosty język i krótkie rozdziały sprawiają, że przez książkę się płynie w bardzo szybkim tempie. Dla mnie ta książka jest świetna i już z niecierpliwością wyczekuję kolejnej części, bo autor nie omieszkał zaintrygować na końcu! Ale nie będę na ten temat nic więcej zdradzać!

"Memoria" to drugi tom cyklu kryminalnego z duetem Rekke i Vargas. Tym razem profesor i policjantka bają nietypową sprawę Samuela, który twierdzi, że na zdjęciach zrobionych przez znajomego w Wenecji, widnieje jego zmarła żona... Muszę przyznać, że ten tom podobał mi się znacznie bardziej od poprzedniego. Bohaterowie już znani, tutaj mogli się rozwijać - zarówno pod kątem własnych osobowości, jak i relacji między sobą. Pełne wzlotów i upadków okoliczności pozwalają lepiej odkrywać siebie nawzajem w pracy i w życiu. Fabuła była wielowątkowa i rozbudowana, autor miał ciekawy pomysł i konsekwentną wizję, która prowadził z szybkim tempem. Krótkie rozdziały nadawały sporej dynamiki, a tajemnice przeszłości i teraźniejsze zdarzenia przenikają się nierozerwalnymi więzami. Podobało mi się przemycanie w fabule ważnych społecznie kwestii i tematów takich jak depresja, zaburzenia odżywiania czy trudne relacje rodzinne. Autor nawiązuje też do polityki i świata przestępczego, tworząc rozbudowaną sieć motywów pobocznych, które spójnie sklejają historie w całość. Ciekawy finał i ponownie zapowiedź kontynuacji ponownie zaintrygowała - z chęcią poznam tom trzeci, a "Memorię" polecam fanom szwedzkich kryminałów :)