Ten Bryll ma styl. Opowieść o Erneście Bryllu - Dariusz Michalski

Przyznaje się, że jestem zagorzałą fanką „nieczytania” tego rodzaju literatury, a mowa o biografii. Dlaczego? Jakoś nie ciekawiło mnie czytanie czyjegoś życia, lecz pod koniec 2022 coś się zmieniło i dałam szansę temu gatunkowi. Dziś spotykamy się przy drugiej biografii, jaką miałam przyjemność czytać, a mowa o książce Dariusza Michalskiego „Ten Bryll ma styl”. Jako początkująca w czytaniu biografii nie miałam pojęcia, że ten gatunek może wciągnąć do takiego stopnia, że chce się więcej i więcej. Biję się w pierś za złe zdanie o tym gatunku. O Erneście Bryll słyszałam kilka razy, ale nie miałam okazji czytania jego książek co po przeczytaniu tej książki muszę koniecznie zmienić. W planach mam „List w butelce” oraz „Nie proszę o wielkie znaki”. Ernest Bryll urodził się 1.03.1935 w Warszawie. Imię zawdzięcza swojemu stryjecznemu bratu jego mamy Erneście Wohlfeld, który był księdzem i którego w 1939 r. w Toruniu zamordowali Niemcy. Dlaczego o tym piszę? Czasem dobrze poznać czyjeś życie, żeby docenić swoje oraz to się ma, ale nie tylko. Autor w ciekawy i mocno wciągający opisał losy Ernesta Brylla. To gdzie się urodził, jakie miał dzieciństwo, gdzie dorastał, do jakiej szkoły chodził to zostawiam do waszego poznania. Co jakiś czas będziecie mogli poznać wiersze, jakie są zawarte w książce oraz obejrzeć zdjęcia z naszym bohaterem w roli głównej począwszy od bobasa po dorosłość. Kilka wierszy mam podkreślonych, bo tak jakoś wpadły w moje serce. Mała ciekawostka Bryll maturę zdał w wieku 16 na własną prośbę napisał podanie do władz szkolnych i ku jego zdziwieniu kilka dni przed maturą dostał pozytywną odpowiedź. Nie będąc przygotowanym, bo bumelował, kiedy jego koledzy wkuwali do matury jemu udało się zdać. Cieszę się, że mogłam poznać takiego wspaniałego człowieka, jak to mówią „Lepiej późno niż w całe” Zapraszam, zachęcam do poznania życia pisarza poety, prozaika, dramaturga, autora widowisk teatralnych, estradowych i telewizyjnych oraz piosenek. A wy macie jakieś swoje ulubione biografie, które utkwiły w waszej pamięci?