Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego. Jest stosowana do celów ewidencyjnych, a także do ustalania stawek odpisów amortyzacyjnych oraz do badań statystycznych.
Publikacja „KŚT 2016 ze stawkami amortyzacji i powiązaniem z KŚT 2010” zawiera pełny tekst Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT 2016) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z 3 października 2016 r. (Dz.U. poz. 1864) i obowiązującej od 1 stycznia 2017 r. W celu zapewnienia maksymalnej wygody korzystania z niniejszego opracowania ""Schemat Klasyfikacji Środków Trwałych 2016"" uzupełniono – dodając dwie oddzielne kolumny – o następujące dane:
● stawki amortyzacji zgodne z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik do ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U z 2016 r., poz. 2032 ze zm.) oraz do ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U z 2016 r., poz. 1888 ze zm.) – wraz z odpowiednimi wyjaśnieniami,
● powiązanie KŚT 2016 z KŚT 2010.
Klasyfikacja Środków Trwałych 2016 (KŚT 2016) weszła w życie 1 stycznia 2017 r., zastępując Klasyfikację Środków Trwałych 2010 (KŚT 2010). Co istotne, dotychczasową klasyfikację KŚT 2010 nadal należy stosować do końca 2017 r.:
● w sprawach podatkowych, do celów podatku dochodowego od osób fizycznych i prawnych (amortyzacja),
● w sprawach ewidencji i sprawozdań, o których stanowi ustawa o rachunkowości,
● w sprawach dotyczących przekazywania danych wykorzystywanych do celów statystycznych.
W pozostałych sprawach KŚT 2010 jest w 2017 r. stosowana jednocześnie z KŚT 2016.
