Wojna domowa w Libii w 2011 roku, będąca kolejnym etapem Arabskiej Wiosny odmiennie niż w pozostałych krajach Afryki Północnej wymagała interwencji społeczności międzynarodowej. Rządzący od kilkudziesięciu lat Libią pułkownik Muammar Kaddafi wystąpił zbrojnie przeciwko własnemu społeczeństwu i istniała realna groźba dużej liczby ofiar. Aby temu zapobiec Rada Bezpieczeństwa ONZ uchwaliła dwie rezolucje: nr 1970 oraz 1973 mające na celu ochronę ludności cywilnej poprzez, miedzy innymi, utworzenie strefy zakazu lotów oraz egzekwowanie embarga na dostawy uzbrojenia. Zapisy przyjęte w rezolucji nr 1973 wyraźnie wskazywały na brak możliwości podjęcia działań lądowych na terytorium Libii i jakiejkolwiek formy jej okupacji. Dlatego jedynym narzędziem zdolnych do egzekwowania postanowień rezolucji był lotnictwo.
