Cesarzowa wdowa Cixi + Dzikie łabędzie, Jung Chang - Jung Chang

Książka autorki kultowych "Dzikich łabędzi"

"Myślę często, że na świecie nie ma chyba kobiety mądrzejszej ode mnie. Choć słyszałam wiele o królowej Wiktorii, to nie sądzę, by jej życie było w połowie tak ciekawe i urozmaicone jak moje. Spójrz na mnie, ode mnie zależy los 400 milionów ludzi" - mawiała.

W wieku szesnastu lat wygrała ogólnokrajowe wybory cesarskich nałożnic i dołączyła do haremu w Zakazanym Mieście. Po śmierci cesarza tron przypadł jej kilkuletniemu synowi, a Cixi szybko zorganizowała przewrót pałacowy i objęła faktyczną władzę w gigantycznym państwie.
Miłosierna, Szczęśliwa, Promienista, Spokojna - tak brzmiały jej oficjalne tytuły. Cixi okazała się jednak skuteczną, zdeterminowaną władczynią. To za jej rządów w Chinach rozwinął się przemysł, powstała pierwsza kolej, zmodernizowano armię, wprowadzono elektryczność, telegramy i fotografię. Zniesiono karę "śmierci przez tysiąc cięć" oraz zwyczaj krępowania stóp dziewczynkom.
Choć na jej rozkazy była trzecia część ludności ówczesnego świata, jako kobieta nigdy oficjalnie nie objęła tronu. Rządziła ukryta za zasłoną, otaczali ją eunuchowie. W jednym z nich zakochała się na zabój - z tragicznym skutkiem.


Jung Chang to autorka słynnych "Dzikich łabędzi" oraz monumentalnej biografii Mao Zedonga. W pracy nad biografią Cixi korzystała z liczącego 12 milionów akt Pierwszego Archiwum Historycznego Chin. Ogromnej większości cytowanych w tej książce źródeł nie widział i nie używał dotychczas nikt spoza Państwa Środka. Książki Chang są zakazane w Chinach.

***

"Cesarzowa wdowa Cixi jest prawdopodobnie najbardziej niezwykłą kobietą, jaka kiedykolwiek rządziła wielkim narodem. Epoka jej rządów to klucz do zrozumienia Mao i współczesnych Chin".
/Andrew Adonis, "The New European"/

"Barwna, pełna dramatów opowieść o buncie, walce, intrygach, rywalizacji, obcej inwazji, karze i zakazanej miłości".
/Bel Mooney, "Daily Mail"/

"Prawdziwy obraz rządów Cixi. Jej historia jest ważna i bardzo sugestywna".
/Orville Schell, "The New York Times"/

"Pełna nowych odkryć, wciągająca i zaskakująca historia niesamowitej władczyni. Książka odsłania na nowo tę kobietę: ambitną, czasem okrutną, ale pragmatyczną i jedyną w swoim rodzaju".
/Simon Sebag Montefiore, "BBC History Magazine"/




Dzikie łabędzie. Trzy córki Chin

Światowy bestseller
Książka zakazana w Chinach

"Inspirująca opowieść o kobietach, które przetrwały pasmo krzywd, strat i rewolucji, zachowując swoje człowieczeństwo."
/Hillary Clinton/

Babka autorki miała dwa lata, gdy zgodnie z chińską tradycją matka połamała jej kości stopy i skrępowała palce. Gdy dziewczynka błagała, by rozwiązać bandaże, matka z płaczem wyjaśniała, że robi to dla jej szczęścia. Dzięki temu babka wyrosła na lokalną piękność i stała się konkubiną generała.
Matka autorki wstąpiła do komunistycznego podziemia i walczyła o nowe Chiny. Wspięła się wysoko w hierarchii partyjnej, ale podczas rewolucji kulturalnej musiała klęczeć na rozbitym szkle i walić głową w chodnik na znak pokuty.
Mała Jung recytowała z pamięci Czerwoną Książeczkę Mao. Jako nastolatka naszywała łaty na spodnie, żeby wyglądać bardziej proletariacko. Na studiach skorzystała z cudem nadarzającej się okazji i opuściła swój kraj na zawsze. Została pierwszą osobą z komunistycznych Chin, która obroniła doktorat na brytyjskim uniwersytecie.

Jung Chang przełamała strach i opowiedziała światu o prawdziwych uczuciach swojego narodu. Od czasu pierwszego wydania Dzikie łabędzie zostały przetłumaczone na 37 języków i sprzedały się w ponad 13 milionach egzemplarzy na całym świecie. W Chińskiej Republice Ludowej ta książka wciąż jest zakazana.

***

"Hipnotyzująca. Jak wszystkie wielkie opowieści o przetrwaniu, pomimo nieustających tragedii i zgrozy, Dzikie łabędzie podnoszą na duchu: dzięki odwadze i sile charakteru jej bohaterów".
/Antonia Fraser, "The Times"/

"Wszystko w tej książce jest niezwykłe. Niczym wielka tragedia wzbudza emocje, od żalu po grozę, lecz także podziw, rozpacz i zachwyt, kiedy błyskotliwa inteligencja oświetla serce ciemności".
/Minette Marrin, "The Sunday Telegraph"/

"Jung Chang zaprasza nas do świata, w którym ciągły strach, nagła klęska, widmo tortur albo śmierci w męczarniach są traktowane jak coś tak oczywistego, jak jutrzejsza zmiana pogody".
/Edward Behr, "The Los Angeles Times"/

"Ból i zgroza kryjące się w ciszy niedawnej historii Chin stają się widoczne, bliskie i bezpośrednie".
/Howard G. Chua-Eoan, "Time"/

"Prawdziwa, żywa historia wyprowadzona z głębi rodzinnych wspomnień. Nieoceniona możliwość spojrzenia na powstawanie współczesnych Chin".
/Richard Heller, "The Mail on Sunday"/